که یارب گرم در رخسار آن نازک میان دیده؟
که آن موی کمر چون موی آتش دیده پیچیده
مهیای دعا شو چون روان شد اشک از دیده
که نقش مهر گیرد خوب کاغذهای نم دیده
خموشی پرده پوش عیب باشد بی کمالان را
ز بیداران بود در زیر دامن پای خوابیده
کمال ناقصان در شهرت بی عاقبت باشد
کز انگشت اشارت ماه نو بر خویش بالیده
به آزادی ز تاراج خزان سالم توان جستن
که سرسبزست دایم سرو از دامان برچیده
مکن گردنکشی با خلق اگر از هوشیارانی
که فیل مست گردون چون ترا بسیار مالیده
اگر صد سال سالک چون فلک گرد جهان گردد
نگردد تا به گرد خود، نمی گردد جهان دیده
نگردد سنگ راه فکر رنگین دوری منزل
حنا یک شب به هندستان رود با پای خوابیده
به موزونی علم نتوان شدن صائب به آسانی
که بهر مصرعی یک عمر خود بر خود سرو پیچیده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی و جذابیت یک معشوق اشاره دارد و از اشک و دعا برای او سخن می‌گوید. او تأکید می‌کند که در سکوت و خموشی، عیب‌ها پوشیده می‌شود و افرادی که کمال ندارند، نمی‌توانند به درستی خود را نشان دهند. همچنین، شاعر به عدم ثبات در کمال و اعتبار یادآور می‌شود که با نشانه‌ای از ماه نو بر خود بالیده می‌شود.
او به آزاد بودن از دستان روزگار و طبیعت خزان اشاره می‌کند و به اهمیت خوش‌رفتاری با دیگران تأکید دارد. در انتها، شاعر می‌گوید که به دست آوردن علم و کمال آسان نیست و نیاز به تلاش و کوشش مداوم دارد. به طور کلی، این شعر نگاهی به زیبایی، عشق، و پیچیدگی‌های زندگی دارد.
هوش مصنوعی: ای کاش می‌توانستم زیبایی چهره آن معشوق ظریف را ببینم! موهای او مانند کمرش به زیبایی پیچیده و شبیه به آتش درخشان است.
هوش مصنوعی: آماده دعا باشید، چون اشک‌ها از چشمان بریزد؛ چرا که این اشک‌ها می‌توانند اثر محبت را بر روی کاغذهای خیس به جا بگذارند.
هوش مصنوعی: سکوت می‌تواند پوششی برای عیوب باشد، اما اگر کسی بدون کمالات لازم باشد، این سکوت در واقع نشان‌دهنده خواب‌آلودگی اوست، نه آگاهی و بیداری.
هوش مصنوعی: کمال افرادی که نقص دارند، در شهرتی است که نتیجه‌ای پایدار ندارد. این شهرت مانند درخشش موقتی ماه نو است که تنها به خاطر انگشت اشاره نمایان می‌شود و پس از مدتی ناپدید می‌شود.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه خزان به زمین آسیب می‌زند، اما درخت سرو همیشه سبز و سالم می‌ماند و می‌تواند از این آسیب‌ها جان سالم به در ببرد.
هوش مصنوعی: به خودت مغرور نشو و با مردم به تکبر رفتار نکن، زیرا اگر از افراد باهوش و آگاه باشی، متوجه خواهی شد که مانند فیل مستی که به دور خود می‌چرخد، در واقع تاثیرات منفی بر دیگران می‌گذاری.
هوش مصنوعی: اگر کسی مانند ستاره‌ها و سیارات به مدت صد سال در سفر و تلاش باشد، باز هم به دور خود نمی‌چرخد و دنیای واقعی را نخواهد دید.
هوش مصنوعی: سنگی که در مسیر تفکر است، به خاطر دوری از خانه و محل زندگی اش به خواب رفته و حتی یک شب هم به هند نمی رود.
هوش مصنوعی: تحصیل علم و دانش به سادگی امکان‌پذیر نیست. برای هر مصرع شعر، باید یک عمر تلاش کرد و بر روی خود کار کرد تا به نتیجه‌ای مناسب دست یافت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یکی ماهی همی‌بینم برون از دیده در دیده
نه او را دیده‌ای دیده نه او را گوش بشنیده
زبان و جان و دل را من نمی‌بینم مگر بیخود
از آن دم که نظر کردم در آن رخسار دزدیده
گر افلاطون بدیدستی جمال و حسن آن مه را
[...]
خوش آن حالت که بگشایی ز خواب سرخوشی دیده
نگاهی سوی مشتاقان کنی از دیده دزدیده
نچیدم از هزاران گل یکی از گلشن حسنت
دلی پر خار دارم ز آن همه گل‌های ناچیده
مکن منعم که آشوب دلست و آفت دیده
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.