دل ز غفلت چون خودآرایان به رنگ و بو منه
چون گل از هر شبنمی آیینه بر زانو منه
نام خود را کوهکن کرد از سبکدستی بلند
دست خود بر روی هم ای آهنین بازو منه
بستر بیگانه را هر تار، مار خفته ای است
جز به خاک ای زاده خاک سیه پهلو منه
جوهر بیگانه ای این تیغ را در کار نیست
بندی از چین جبین هر لحظه بر ابرو منه
برنمی دارد شراکت، حسن یکتا آمده است
چشم بگشا نام لیلی را به هر آهو منه
بلبلان را دل به دست آور به شکرخنده ای
از خجالت غنچه آسا دست خود بر رو منه
پاس وقت صحبت نازکخیالان را بدار
بیطلب در خلوت ارباب معنی رو منه
نبض جان را نیست جز دست مسیحا محرمی
شانه ای غیر از دل صدچاک بر گیسو منه
شیرمردان را کمی صائب فزونی جسته اند
رتبه خود را برابر با سگ آن کو منه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تذکر نسبت به غفلت و خودپسندی پرداخته و بر اهمیت دوری از ظواهر و تجملات تأکید میکند. شاعر به زیباییهای زودگذری چون رنگ و بو اشاره میکند و میگوید که نباید تحت تأثیر آنها قرار گرفت. او از قدرت و توانایی واقعی سخن میگوید و بر اهمیت درک عمیقتر از زندگی و خودشناسی تأکید میکند. در اینجا، خودباوری و پرهیز از خودبزرگبینی مطرح شده و به ضرورت حفظ آرامش و تواضع اشاره میشود. شعری است که ارزشهای انسانی و توجه به معنای زندگی را به یاد مخاطب میآورد و او را به تفکر و تأمل در رفتار و افکارش دعوت مینماید.
هوش مصنوعی: دل خود را فریب نده و به ظواهر زیبایی و جذابیتها تکیه نکن؛ درست مانند گل که پس از باران قطرات شبنم را بر روی خود دارد، تو نیز نباید خود را تنها به زیباییهای ظاهری بسنده کنی.
هوش مصنوعی: نفرمودهاید که نامش را کوهکن گذاشتهاند، اما از روی بیدقتی بلند دستی که به هم میزند، ای بازوی قوی، دستت را زمین نگذار.
هوش مصنوعی: در بستر دیگران، هر تار و پودش به نوعی خطر نهفته است. تنها در خاک و سرزمین خودت زندگی کن و به سرزمینهای دیگر نزدیک نشو.
هوش مصنوعی: این تیغ خیالی نیست و واقعی نیست؛ هر لحظه چین و چروکهای موجود در پیشانی خود را بر روی ابرو نینداز.
هوش مصنوعی: شراکت و شریک شدن در عشق ممکن نیست، چون زیبایی و کمالی همچون حسن یکتا وارد شده است. بنابراین، در برابر عشق لیلی به هر آهو، چشم خود را باز کن و او را نادیده نگیر.
هوش مصنوعی: بلبلان را میتوان با لبخند شیرین و دلنشینی که به خاطر خجالت شبیه غنچه است، به راحتی دل برد. اما دست خود را بر روی صورتت نگذار.
هوش مصنوعی: در گفتوگو با افرادی که خیالهای لطیفی دارند، باید مراقب و دقیق باشی؛ زیرا در خلوت درونی خود، چیزهایی را نشان نده که از آنها طلب نکردهای.
هوش مصنوعی: در این بیت به این موضوع اشاره میشود که تنها دست فرشتهگون و شفابخش میتواند به حقیقت جان انسان توجه کند. همچنین یادآوری میشود که هیچکس دیگری جز دل زخمخورده و عاشق نمیتواند به زیبایی و گردنبند عشق توجه کند. در واقع، تنها عشق و احساس عمیق است که میتواند جان را لمس کند و دیگران قادر به درک و لمس این زیبایی نیستند.
هوش مصنوعی: شیرمردان را کمی از صائب برتر میدانند، اما جایگاه خود را با سگ کسی که در درگاه اوست برابر نکنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عاشقی دکان رسوایی به شهر و کو منه
بر دم شمشیر نه رو بر سر زانو منه
عشق از بازیچه بشناس، امت مجنون مباش
سر به یاد چشم جانان، در پی آهو منه
دل بود شایستهٔ دردی که از صد دل یکی
[...]
عاشقی، بر بستر آسودگی پهلو منه
تکیه زن بر شعله در گلخن، به گلشن رو منه
زهر اگر بر لب نهی، چون می بنوش و دم مزن
تیغ اگر بر سر نهی، سر بر سر زانو منه
بر میان زنار جز از زلف ترسایان مبند
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.