آتشین رویی که شد آیینه دل آب ازو
مرکز پرگار حیرت می شود سیماب ازو
نامسلمانی که تسبیح مرا زنار کرد
چون دل قندیل می لرزد دل محراب ازو
گوهری را کز محیط عشق من خوش کرده ام
خاتم جم می شود هر حلقه گرداب ازو
ماه شبگردی کز او ویرانه من روشن است
چاکها در سینه دارد چون کتان مهتاب ازو
گل چه باشد پیش روی لاله رنگش، کز شفق
خون خود را می خورد خورشید عالمتاب ازو
حسن عالمسوز او هر چند در صد پرده بود
سرمه شد در دیده من پرده های خواب ازو
حرف گفتن در میان عشق و دل انصاف نیست
صاحب منزل ازو، منزل ازو، اسباب ازو
از حجاب عشق صائب روی چون خورشید او
رفت در ابر خط و چشمی ندادم آب ازو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و حیرت ناشی از عشق اشاره دارد. شاعر با تصویرهایی از زیبایی و شور دل، به تمایز میان عشق واقعی و احساسات سطحی پرداخته است. او عشق را مانند آتشین رویی می‌داند که دل را می‌سوزاند و در عین حال همچون آینه‌ای از زیبایی‌ها را منعکس می‌کند. به بیان دیگر، شاعر احساسات عمیق خود را برای این معشوق توصیف می‌کند که در دل او تأثیر عمیق و تغییرات زیادی ایجاد کرده است. تصاویر شاعرانه از مانند قندیل‌های لرزان تا خطوط ابر و خورشید، همه نشان‌دهنده شدت احساسات و عشق بی‌پایان اوست. در نهایت، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که در عشق واقعی، سخن گفتن از آن انصاف نیست و در واقع، تمام چیزهایی که در عشق تجربه می‌شود، فراتر از کلمات است.
هوش مصنوعی: صورت آتشین و جذاب او چنان جذاب است که دل را به تپش درمی‌آورد و همچون آینه‌ای می‌شود که احساسات درون را نشان می‌دهد. این زیبایی و شگفتی همچون یک مرکز پرگار عمل می‌کند و حیرت و شگفتی را به وجود می‌آورد؛ و به این ترتیب، به مانند جیوه‌ای است که در حال نوسان و حرکت است.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به رفتار شخصی اشاره می‌کند که در عین مسلمانی، ناخوشایندتر از وضعیتش عمل کرده و به گونه‌ای نامناسب به مقدسات نزدیک شده است. دل او مانند قندیلی است که می‌لرزد و از عواطفی که درونش وجود دارد، خبر می‌دهد. این دل در محراب، جایگاه عبادت و نزدیکی به خداوند، تحت تأثیر این شخص دچار تزلزل و لرزش است.
هوش مصنوعی: جواهری را که در محبت من زیبا و ارزشمند شده است، هر دایره‌ای که به دور آن شکل بگیرد، به مانند انگشتری از سنگ زینتی خواهد بود.
هوش مصنوعی: نوری که از ماه می‌تابد، ویرانی‌های قلب من را روشن کرده است. سینه‌ام پر از درد و زخم‌هایی است که مانند کتان نرم و لطیف به نظر می‌رسند. مهتاب نیز از این نوره درخشیده است.
هوش مصنوعی: گل در برابر لاله، چه ارزشی دارد، چرا که لاله در صبحگاهان با رنگ خود، از خون شفق سیراب می‌شود و خورشید تابان عالم از آن بهره می‌برد.
هوش مصنوعی: زیبایی او که دل‌ها را می‌سوزاند، هر چند در پشت صد پرده پنهان باشد، در چشمان من به مانند خطی از سرمه نمایان شده و خواب‌هایم را تحت تاثیر قرار داده است.
هوش مصنوعی: در عشق و دل، صحبت کردن بی‌انصافی است؛ چرا که صاحب خانه و وسایل او از خود او سرچشمه می‌گیرد.
هوش مصنوعی: عشق باعث شده تا معشوق مانند خورشیدی روشن در میان ابرها پنهان شود و من نتوانسته‌ام به او نگاهی بیندازم یا از او آبی بگیرم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عیش تنگم کز دل افشردن چکد خوناب ازو
چشم سوزن دان که تار آید به پیچ و تاب ازو
عهد ممنون خواهدم از خویش چون گویم مباش
خشگ سالی را که گردد آبرو نایاب ازو
هیچ کس رخت از طلسم آسمان بیرون نبرد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.