با شوخ دیدگان هوس آشنا نیم
چون عقده حباب اسیر هوا نیم
دنبال بیقراری دل سر نهاده ام
چون کاروان ریگ پی رهنما نیم
دارم عقیق صبر به زیر زبان خویش
مانند خضر تشنه آب بقا نیم
دیوانه ام ولیک بغیر از دو زلف یار
دیگر به هیچ سلسله ای آشنا نیم
اصلاح هیچ شمع پریشان نمی کنم
ایمن ز تیغ بازی صبح جزا نیم
دارم چو غنچه دست تصرف در آستین
در بوستان گسسته عنان چون صبا نیم
در آفتابروی قناعت نشسته ام
در جستجوی سایه بال هما نیم
بیطاقتی همان در فریاد می زند
هر چند همچو بوی گل از گل جدا نیم
هر چند آبروی حیاتم به باد رفت
شرمنده غباری ازین آسیا نیم
بیرون ز تنگنای سپهرست سیر من
چون پست فطرتان به زمین آشنا نیم
نقش (امل) ز لوح دل خویش شسته ام
در ششدر تعلق چون بوریا نیم
آب حیات را به خضر باز می دهم
حمال بار منت اهل سخا نیم
با مردم سبک نکنم دست در میان
بی لنگر و سبکسر چون کهربا نیم
صائب حساب زندگی خود نمی کنم
از عمر آن نفس که با یاد خدا نیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر بیان میکند که به خاطر عشق و محبتی عمیق، از دنیا و حوادث آن دور است. او به صبر و تحمل خود اشاره میکند و خود را مانند خضر (پیامبر) تشنه آب زندگی میداند. در حالی که دیوانهوار به زلف یار خود وابسته است، به هیچ چیز دیگری توجه ندارد. شاعر از احساسات درونی و بیتابی خود حرف میزند و میگوید که باوجود مشکلات، همچنان در جستجوی آرامش و سایهای از قناعت است. او با تصاویری از گل و بوستان، سادگی و بیخبری از دنیا را به تصویر میکشد و اظهار میکند که زندگیاش بدون یاد خدا بیمعناست. در نهایت، او به صلح و آرامش درونی دست یافته و از زندگی خود حسابی نمیکند.
هوش مصنوعی: من با آن چشمان شیطنتآمیز و هوسانگیز آشنا نیستم، زیرا مانند حبابی هستم که در برابر باد اسیر و گرفتار شدهام.
هوش مصنوعی: من از بیقراری دل خود پیروی میکنم، مانند کاروانی که در بیابان به دنبال راهنمایی میگردد و در تلاش است تا راه خود را پیدا کند.
هوش مصنوعی: من در زیر زبانم سنگی از صبر دارم، مانند خضر که در جستجوی آب حیات است.
هوش مصنوعی: من دیوانهام، اما فقط به دو زلف یار آشنا هستم و به هیچ چیز دیگر وابسته نیستم.
هوش مصنوعی: من هیچ اصلاحی در وضعیت ناخوشایند و آشفتهام انجام نمیدهم و از عواقب و نتایج روز آخرت نیز در امان نیستم.
هوش مصنوعی: من مثل یک غنچه هستم که در بوستان، دستم را به سمت آستین خود دراز کردهام و به آرامی در حال حرکت هستم، درست مانند نسیمی که به آرامی در حال وزیدن است.
هوش مصنوعی: در برابر زندگی ساده و قناعتآمیز نشستهام و درپی سایهای برای آرامش و آسایش هستم.
هوش مصنوعی: بیقراری به صورت ندا و فریاد خود را نشان میدهد، هرچند که مانند بوی گل که از خود گل جدا شده است، احساسات واقعیام را نمیتوانم به راحتی ابراز کنم.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه اعتبار و آبرویم به خطر افتاده، از اینکه بخشی از من تحت تاثیر این دنیا و مشکلاتش قرار گرفته، خجالتزدهام.
هوش مصنوعی: سفر من خارج از محدودیتهای آسمان است و مانند انسانهای ضعیف و پست، با زمین آشنایی ندارم.
هوش مصنوعی: من نقش آرزوها و خواستههایم را از دل خود پاک کردهام، مانند اینکه در دنیای تعلقات و وابستگیها تکهتکه شدهام و دیگر تحت تأثیر آنها نیستم.
هوش مصنوعی: من آب حیات را به خضر میدهم، چون بار منت اهل بخشش را به دوش میکشم.
هوش مصنوعی: من به خاطر بیپردهگی و بیثباتی برخی افراد، خود را نخواهم آلود. نمیخواهم در معاشرت با کسانی که آرامش و ثبات ندارند، شریک شوم.
هوش مصنوعی: من به حساب عمر و زندگی خود نمیرسم، چرا که هر لحظهای که با یاد خدا سپری شود، برایم ارزشمند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای روی خوب تو سبب زندگانیم
یک روزه وصل تو طرب جاودانیم
جز با جمال تو نبود شادمانیم
جز با وصال تو نبود کامرانیم
بییاد روی خوب تو ار یک نفس زنم
[...]
آخر بمردم از غمت ای زندگانیم
دریاب اگر نه درد و دریغا جوانیم
هیچ از خدا نترسی و رحمت نمیکنی
بر عاجزی و بیکسی و ناتوانیم
هرگز نهایتی نکند سر گرانیت
[...]
ای بخت بارینی که به باران رسانیم
در تنگنای زرنشان وارهانیم
من مردهام نه زنده بدین حال کس مباد
حقا خجالت ازین زندگانیم
نه پرسش نه طال بقایی به نامهای
[...]
خوانند گر چه خلق جهان اصفهانیم
زین آب و خاک زادهام اما جهانیم
من با بشر برادرم و زادهٔ جهان
زنهار اصفهانی تنها نخوانیم
با نوع خویش در همه جا زیر آسمان
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.