سوختم بس که به دنبال تمنا رفتم
مردم از بس که پی آتش سودا رفتم
منم آن سیل که صد بار شدم زیر و زبر
تا از این وادی خونخوار به دریا رفتم
سرمه گردید نفس در جگر سوخته ام
تا به کنه دل خود همچو سویدا رفتم
می زدم جوش طرب در دل خم چون می ناب
به چه تقصیر به پیمانه و مینا رفتم؟
عرق سعی به مقصود رسانید مرا
بر بساط گهر از آبله پا رفتم
این زمان راه به پای دگران می سپرم
من که صد بادیه را سلسله بر پا رفتم
(جلوه گل نزند راه تماشای مرا
من که از کار ز حسن چمن آرا رفتم)
(درد عشق است خداداد، و گر نه صد بار
من بیچاره به دریوزه دلها رفتم)
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره تجربیات و دردهای عاطفی شاعر است که به دنبال خواستهها و آرزوهایش رفته است. او مانند سیلی است که بارها زیر و رو شده و سعی کرده از مشکلات و دردهای زندگی فرار کند. شاعر احساس میکند که به عمق دل خود نفوذ کرده و در تلاش یافتن خوشی، به عالم عشق و شراب رفته است. در نهایت، او به این نتیجه میرسد که نمیتواند از عشق و درد آن فرار کند و به ناچار به جستجوی دلها ادامه میدهد.
هوش مصنوعی: به خاطر خواستههایم سختیهای زیادی را تحمل کردم و به خاطر عشق و اشتیاق، جانم را فدای هوسها و آرزوهایم کردم.
هوش مصنوعی: من همچون سیلابی هستم که بارها و بارها به هم ریختهام تا از این منطقه خطرناک و پرخطر عبور کنم و به دریا برسم.
هوش مصنوعی: نفس من به خاطر دل سوختهام مانند سرمه تیره شده است. تلاش کردهام تا به عمق احساسات خود برسم و همچون رنگ سیاه و عمیق سویدا، به درونم نفوذ کنم.
هوش مصنوعی: دل من از شوق و شادی به جوش آمده بود، مانند می ناب. اما نمیدانم چرا به سراغ پیمانه و جام رفتم؟
هوش مصنوعی: به خاطر تلاش و زحمتی که کشیدم، توانستم به هدفم برسم و از سختیها و مشکلات گذشته عبور کنم.
هوش مصنوعی: در حال حاضر من وظیفهام را به دیگران واگذار کردهام، زیرا در گذشته مسیری طولانی را طی کردهام.
هوش مصنوعی: من به دلیل زیبایی و جلوهی گلها نمیتوانم به تماشای آنها بروم، زیرا از زیبایی و جذابیت بستان و گلها دور شدهام.
هوش مصنوعی: درد عشق عطای الهی است و اگر نبود، من بارها به دنبال دلها و محبتها میرفتم و به سراغ آنها میچنگیدم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به فلک از تن خاکی چو مسیحا رفتم
از دل خم به پریخانه مینا رفتم
چهره افروخت چو گل بهر تماشا رفتم
جلوه یی کرد که چون سرو من از جا رفتم
از غمش مردم و پا بر سر خاکم ننهاد
گردبادی شدم و دامن صحرا رفتم
عشق را خواستم و دست ز عالم شستم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.