کیست گردن ننهد دام جهانگیر ترا؟
چرخ یک حلقه بود زلف چو زنجیر ترا
شست صاف تو مریزاد، که خون دو جهان
نشود مانع پرواز، پر تیر ترا
کار سنگ بده از لوح مزارش آید
هر که در خاک برد حسرت شمشیر ترا
بحر در حوصله قطره نگنجد هیهات
دیده چون درک کند حسن جهانگیر ترا؟
حاصل ملک جهان پیش سلیمان بادست
به چه تسخیر نمایم نظر سیر ترا؟
نتوان داشت به زنجیر، نگاهش صائب
هر که از دل شنود ناله شبگیر ترا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و بزرگی شخصیت فردی به نام "جهانگیر" است. شاعر به توصیف ویژگی‌های خاص و منحصر به فرد او می‌پردازد و می‌گوید که هیچ چیز نمی‌تواند مانع پرواز و آزادی او شود. او همچنین به قدرت و جذابیت نگاه این فرد اشاره می‌کند و بیان می‌کند که زیبایی و بزرگی او فراتر از فهم انسان‌هاست. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که عشق و yearning برای چنین شخصیتی، نشانه‌ای از عمیق‌ترین احساسات انسان‌هاست.
هوش مصنوعی: کیست که گردن خود را تسلیم چنگال قدرت تو کند؟ دنیا همچون حلقه‌ای است که زلف تو را به زنجیر کشیده است.
هوش مصنوعی: دست‌های پاک تو را شکر می‌کنم که خون دو جهان نمی‌تواند مانع پرواز تو باشد و تیرهای فراوانی را به سوی تو می‌اندازند.
هوش مصنوعی: هر کسی که از خاک برود، با حسرت شمشیر تو را به یاد می‌آورد و کارهای بزرگ تو بر روی لوح مزارش ثبت خواهد شد.
هوش مصنوعی: دریای بزرگ در اندازه یک قطره نمی‌گنجد، پس چطور می‌توان انتظار داشت که چشمان ما بتوانند زیبایی تو، که همچون جهان بی‌پایان است، درک کنند؟
هوش مصنوعی: آیا می‌توانم با تمام قدرت و سلطنتی که سلیمان بر جهان داشت، به تو نشان دهم که چقدر تحت تسلط و نظارت من هستی؟
هوش مصنوعی: انسان نمی‌تواند نگاهش را محدود کند به زنجیر، زیرا هر کسی که از دلش ناله و اندوه شب را بشنود، می‌فهمد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.