جز گوشهٔ قناعت ازین خاکدان مگیر
غیر از کنار هیچ ز اهل جهان مگیر
حرف از صفای سینه مگو پیش زاهدان
آیینه پیش طلعت این زنگیان مگیر
از پیچ و تاب راه به منزل رسیده است
بر یک زمین قرار چو سنگ نشان مگیر
جز سرو پایدار درین بوستانسرا
بر هیچ شاخسار دگر آشیان مگیر
چون عزم صادق است ز کوشش مدار دست
در راه راست توسن خود را عنان مگیر
این برق خانه سوز مهیای جستن است
ای خون گرفته، نبض من ناتوان مگیر
سوزانترم ز آتش بی زینهار عشق
ای بیخبر، دلیر مرا بر زبان مگیر
تا بی حجاب، روز توانی سفید شد
خفاش وار از نفس خلق جان مگیر
صائب به قدر مستمعان خرج کن سخن
از طوطیان شکر، ز هما استخوان مگیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به کنارهگیری از دنیا و نوعی قناعت دعوت میکند. او میگوید از دنیا جز آرامش و سادگی چیزی نخواهید، و از صحبت درباره صفای دل با زاهدان پرهیز کنید. همچنین، او به ثبات و استواری در تلاش و عزم صادق اشاره میکند و توصیه میکند که از دقت به حواشی و مشکلات زندگی دست بردارید. شاعر همچنین عشق را به آتش تشبیه کرده و از کسانی که حرفهای نادرست میزنند، پرهیز میکند. در پایان، او به ایجاد تعادل در کلام و ادب توجه میدهد و به شنوندگان توصیه میکند که با توجه به ظرفیت و درک خود، از سخن گفتن بپرهیزند.
هوش مصنوعی: جز به گوشهٔ قناعت، از این دنیای فانی چیزی نگیر و از هیچکس در جهان توقع نداشته باش.
هوش مصنوعی: در مورد پاکی و صداقت دل خود نزد عالمان خشک و زاهدان صحبت نکن، زیرا آنها قادر به درک زیبایی و روشنی درونی تو نیستند. در برابر چهرههای زنگار گرفته و ناپاک، خود را نشان نده، چون این کار بیفایده است.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه راه پر پیچ و خم بود و دشواریهایی داشت، اما در نهایت به مقصد رسیده است. پس برای شناسایی یا قضاوت دربارهی او، نباید تنها به ظاهر و حالات او نگاه کرد.
هوش مصنوعی: در این باغ، فقط به درخت سرختی که همواره پابرجا و مقاوم است، پناه ببر و به هیچ شاخه یا درخت دیگری، آشیانه نکن.
هوش مصنوعی: وقتی تصمیم تو واقعی و جدی است، در تلاش و کوشش خود کوتاهی نکن. در مسیر درست، کنترل و هدایت تواناییهایت را از دست نده.
هوش مصنوعی: این شعری از حالتی عاطفی و احساسی سخن میگوید. در آن اشاره شده که این درد و غم برای انسان، مانند آتشی سوزان است و شخصی که در حال تجربه این احساسات است، نمیتواند نبض زندگیاش را در دست بگیرد. به نوعی، شاعر از دیگران میخواهد که او را در این وضعیت رها کنند و به او فشار نیاورند.
هوش مصنوعی: من از آتش عشق، بدون هیچ حفاظتی سوختم و تو که نمیدانی، بر من شجاعی نکن و راز دلم را بر زبان نیاور.
هوش مصنوعی: تا زمانی که روز روشن است و همه چیز نمایان است، مانند خفاشی که در تاریکی زندگی میکند، از نفس دیگران جان مگیر و خود را در معرض دید قرار نده.
هوش مصنوعی: سخن خود را به اندازهی درک و توجه شنوندگانت بیان کن و از چیزهایی که برای آنها مناسب نیست، صرفنظر کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جز گوشهٔ قناعت ازین خاکدان مگیر
غیر از کنار، هیچ ز اهل جهان مگیر
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.