نخل خزان رسیده ما را فشانده گیر
برگ ز دست رفته ما را ستانده گیر
تعجیل در گرفتن دل اینقدر چرا؟
آهوی زخم خورده ما را دوانده گیر
زان پیشتر که خرج نسیم خزان شود
این خرده ای که هست چو گل برفشانده گیر
چون عاقبت گذاشتی و گذشتنی است
خود رابه منتهای مطالب رسانده گیر
از مغرب زوال چو آخر گزیر نیست
چون آفتاب روی زمین راستانده گیر
چون دست آخر از تو به یک نقش می برند
نقش مراد بر همه عالم نشانده گیر
درخاک، نعل تیر هوایی در آتش است
مرکب به روی پیشه گردون جهانده گیر
این آهوی رمیده که رام تو گشته است
تا هست درکمندتو، از خود رمانده گیر
چون کندنی است ریشه ازین تیره خاکدان
دردل هزار نخل تمنا نشانده گیر
زین صید گاه هیچ غزالی نجسته است
درخاک و خون شکاری خود رانشانده گیر
خواری کشیدگان به عزیزی رسند زود
از بند و چاه، یوسف خودرا رهانده گیر
دنیا مقام و مسکن جان غریب نیست
این شاهباز رازنشیمن پرانده گیر
چون نیست هیچ کس که به داد سخن رسد
صائب به اوج عرش، سخن را رسانده گیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مضامین غم و اندوه، زمان گذران، و آرامش در زندگی اشاره دارد. شاعر از فصل خزان صحبت میکند و به تحولات و از دست دادنها اشاره میکند. او از یک آهو به عنوان نماد آسیبپذیری یاد میکند و از مخاطب میخواهد تا در ایام سختی به سرعت دلها را بگیرد و از لبخندهای بیمعنا دوری کند. شعر به گذر زمان و تغییرات اجتنابناپذیر زندگی میپردازد و تاکید میکند که هیچ چیز دائمی نیست. همچنین، اشارههایی به امید و تلاش برای رسیدن به آرزوها، در میانهی مشکلات و دشواریها وجود دارد. در نهایت، شاعر از مخاطب میخواهد که به صدای دل خود گوش فرا دهد و در جستجوی آزادی و رستگاری باشد.
هوش مصنوعی: نخل ما که در فصل پاییز به سر میبرد، از دست دادههایش را به تو میدهد و تو این برگهای رفته را از او بگیر.
هوش مصنوعی: چرا اینقدر عجله دارید تا دل را بهدست بیاورید؟ آهوی زخمی ما را به درد و رنج انداختهاید.
هوش مصنوعی: قبل از آنکه پاییز شروع شود و گلها از بین بروند، از همین زیبایی کوچک که باقی است نهایت استفاده را ببر.
هوش مصنوعی: وقتی میدانی که در نهایت همه چیز گذراست، خودت را به نهایت موضوعاتی که در زندگیات مهم هستند برسان.
هوش مصنوعی: زمانی که خورشید در حال غروب است، هیچ راه فراری از این واقعیت نیست که شب به زودی فرا میرسد. همانطور که خورشید در آسمان غروب میکند، نمیتوان از تاثیر آن بر زندگی و روزهای ما جلوگیری کرد.
هوش مصنوعی: وقتی که در پایان کار به یک تصویر از تو میرسند، این تصویر را به عنوان آرزوی خود در تمام جهان به نمایش بگذار.
هوش مصنوعی: در زمین، نشانههای تیر هوایی در آتش وجود دارد؛ زین را بر دوش کاروان سرنوشت بگذار و جهان را در آغوش بگیر.
هوش مصنوعی: این آهوی وحشی که اکنون تحت کنترل تو قرار گرفته، تا زمانی که در دام توست، از خود بیخبر است.
هوش مصنوعی: زمانی که دلی به سراغ آرزوهای بزرگ میرود، همانند ریشهای که از خاک برمیخیزد، باید این آرزو را در دل نگه دارد و همانند هزار نخل، به دنبال تحقق آن باشد.
هوش مصنوعی: در این مکان شکار هیچ غزالی نتوانسته است بیخبر از خطر، بر روی خاک و خون دست بزند و نشانهای از شکار خود را نشان دهد.
هوش مصنوعی: افرادی که در زندگی سختی و ذلت را تجربه کردهاند، به زودی به جایگاهی محترم و والایی دست خواهند یافت. پس باید از مشکلات و موانع عبور کرده و خود را از بند و رنج رها کنند، مانند یوسف که از چاه نجات یافت.
هوش مصنوعی: دنیا جای مناسبی برای روح بیخانمان نیست، این پرنده بزرگ را در آشیانهاش بگذار.
هوش مصنوعی: زمانی که هیچ کس نیست که صدای تو را بشنود و به حرفهایت توجه کند، بهتر است در اوج روح و معنویت خود، سخن حق را به دلهای آماده برسانی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.