سمندر کرد اشک گرم من مرغان آبی را
ز گوهر چون صدف پر ساخت گردون حبابی را
بهاران را به غفلت مگذران چون لاله از مستی
غنیمت دان چو نرگس دولت بیدار خوابی را
شقایق حقه تریاک تا گردید، دانستم
که افیونی کند آخر خمار می شرابی را
غنیمت دان در اینجا این دو نعمت را، که در جنت
نخواهی یافت خط سبز و رنگ آفتابی را
بخیل آسوده است از فکر تعمیر دل سایل
که چشم جغد داند توتیا گرد خرابی را
نگردد جمع با طول امل جمعیت خاطر
خلاصی از کشاکش نیست این موج سرابی را
مقام گوهر شهوار در گنجینه می باید
بیاض از سینه باید ساخت شعر انتخابی را
زبان در مجلس روشندلان خاموش می باید
که نوری نیست در سیما چراغ ماهتابی را
غزل گویی به صائب ختم شد از نکته پردازان
رباعی گر مسلم شد ز موزونان سحابی را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیباییهایی چون عشق و زندگی اشاره میکند. شاعر از زیباییهای بهار، گلها و نعمتهای زندگی سخن میگوید و از اهمیت بهرهوری از لحظهها یادآوری میکند. او تأکید دارد که وقت طلاست و نباید آن را بیهوده گذراند. همچنین به بیفکری و غفلت آدمها اشاره کرده و یادآوری میکند که این غفلت میتواند موجب از دست رفتن فرصتها شود. در نهایت، به ضرورت حضور در جمعهای آگاه و پر محتوا و دوری از حرفهای بیمحتوا پرداخته و بر اهمیت زیبایی و عمق در شعر و ادبیات تأکید میکند.
هوش مصنوعی: سمندر، که نماد آتش است، به خاطر اشک گرم من مرغان آبی را مانند صدف از گوهر پر کرده است و آسمان را به حبابی تبدیل کرده است.
هوش مصنوعی: بهار را بیتوجهی نکن و فرصت آن را غنیمت بشمار، مانند لاله که از خوشحالی و نشاط سرشار است. مانند نرگس که در حالات بیداری، خواب خوشی را تجربه میکند.
هوش مصنوعی: وقتی که شقایق حقهی تریاک را دیدم و فهمیدم که میتواند سراب شود، دریافتم که در نهایت حال کسی که شراب نوشیده است را خراب خواهد کرد.
هوش مصنوعی: در این مکان از این دو نعمت بهرهمند باش، زیرا در بهشت نمیتوانی خط سبز و رنگ آفتاب را پیدا کنی.
هوش مصنوعی: بخیل از نگرانی درباره اصلاح دل کسانی که نیازمندند راحت است، زیرا او میداند که جغد، که نشانه تاریکی و خرابی است، میتواند به آسانی زشتیها و نابسامانیها را ببیند.
هوش مصنوعی: جمعیت و تلاشهای بیپایان برای آزادی از مشکلات و چالشهای زندگی، هیچوقت به نتیجهای نخواهد رسید و در نهایت مانند سرابی باقی میماند.
هوش مصنوعی: برای دستیابی به جایگاه عالی و ارزشمند در گنجینهای که معرفتی عمیق و گرانبهاست، باید خاستگاه و اساس این شناخت را از قلب خود به وجود آورد و از آن یک اثر ادبی و زیبا بسازیم.
هوش مصنوعی: در جمع افرادی که خردمند و روشنفکر هستند، زبان باید خاموش باشد، زیرا در چهره آنها نوری وجود ندارد که به آن اشاره کرد. مانند چراغی که نور ندارد.
هوش مصنوعی: غزلسرایی به نام صائب به پایان رسید و او از میان نکتهسنجها به شمار میآید، اگر واقعاً این موضوع در نظر گرفته شود که او در بین شاعران موزون، به مانند ابرها است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
مکن در کار گلشن جلوههای انتخابی را
مده بر باد رنگ و بوی گلهای نقابی را
دلم در سینه تا پر می زند چشمش خبر دارد
نمی دانم کجا آورده این حاضر جوابی را
چه شد طفل است و خوابش می برد در دامن عاشق
[...]
نگه بر چهره نتوان کرد آن ترک شرابی را
یکایک چون در آتش افکند کس مرغ آبی را
هلاک گردش چشمی که از هر جنبش مژگان
عمارت می کند در کشور دلها خرابی را
فریب حسن هندی خورده ام دل مرده چون باشم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.