آزاده رو مقید عالم نمی شود
عیسی شکار رشته مریم نمی شود
در سجده خداست تنومندی بقا
تا حلقه است زور کمان کم نمی شود
لب بسته در محیط، صدف کرد زندگی
قانع رهین منت حاتم نمی شود
ز آمیزش کجان نشود طبع راست کج
از اتصال حرف، الف خم نمی شود
از قصر اعتبار تویک خشت تا بجاست
هرگز بنای عشق تو محکم نمی شود
برخیز تا به چشمه خورشید رو کنیم
کز گل گشاد عقده شبنم نمی شود
ابر تنک نهان نکند آفتاب را
پوشیده داغ عشق به مرهم نمی شود
عذر گناه بی ادبان جرم دیگرست
زخم درون به بخیه فراهم نمی شود
خاتم برون ز دست سلیمان وقت کرد
دیو هوا مسخر آدم نمی شود
صائب سزای پنجه خونین تهمت است
هر کس به رنگ مردم عالم نمی شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان عدم امکان تحقق برخی آرزوها و واقعیات زندگی می‌پردازد. شاعر از محدودیت‌های موجود در زندگی و عشق سخن می‌گوید و به این نکته اشاره می‌کند که برخی چیزها از قبیل صداقت، محبت و عشق به سادگی به‌دست نمی‌آید و نیازمند شرایط خاصی است. همچنین تأکید می‌کند که هر انسانی نمی‌تواند به تمام ویژگی‌ها و مقامات برسد و ویژگی‌های پرمعنی در زندگی از جمله صداقت و عشق، با سادگی به‌دست نمی‌آید و هر کدام وابسته به زمینه‌هایی هستند. در نهایت، شاعر به‌دنبال بیداری و آگاهی از نور حقیقت و عشق است.
هوش مصنوعی: آزادگان تحت تأثیر دنیا قرار نمی‌گیرند، مانند عیسی که نمی‌تواند به دام مادری چون مریم بیفتد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که در سجده و عبودیت خدا هستیم، قدرت و استحکام ما از بین نمی‌رود و به همان اندازه که کمان کشیده می‌شود، قوت و انرژی ما نیز بیشتر می‌شود.
هوش مصنوعی: کاملاً در خود فرو رفته و محتاط، مانند صدفی که درون خود زندگی می‌کند، اما همیشه به یاد داشته باشد که زندگی‌اش وابسته به بزرگواری و بخشش دیگران نیست.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی چیزی با طبیعت خود در تضاد باشد، نمی‌تواند به طور طبیعی تغییر کند. به عبارت دیگر، اگر دو چیز مختلف و ناهماهنگ به هم وصل شوند، هیچ‌کدام به حالت صحیح و طبیعی خود برنمی‌گردند. در اینجا نیز به نوعی اشاره شده که با وجود اتصال و ترکیب، ویژگی‌های اصلی همچنان حفظ می‌شود.
هوش مصنوعی: تا زمانی که اعتبار و ارزش تو پایدار است، عشق واقعیی به وجود نمی‌آید و پیوند محکمی شکل نمی‌گیرد.
هوش مصنوعی: بلند شو و به سوی روشنایی برویم، چرا که از گل شبنم به تنهایی نمی‌توان به روشنی دست یافت.
هوش مصنوعی: ابرهای نازک نمی‌توانند نور آفتاب را پنهان کنند، همان‌طور که عشق و احساسات عمیق را نمی‌توان با چیزی سطحی درمان کرد.
هوش مصنوعی: بخشیدن خطای افرادی که ادب ندارند، خود گناهی دیگر به شمار می‌آید. زخم‌هایی که در دل داریم، با دوختن و بستن بهبود نمی‌یابند.
هوش مصنوعی: زمانی که انگشتر سلیمان از دست او خارج شد، دیو هوا دیگر تحت فرمان آدم قرار نگرفت و تسلیم او نشد.
هوش مصنوعی: هر کس که بخواهد به رنگ و قالب دیگران درآید و خود را به آنها شبیه کند، باید هزینه و عواقب آن را نیز بپردازد. به عبارت دیگر، تلاش برای تغییر دادن خود به خاطر دیگران ممکن است نتیجه‌ای تلخ به همراه داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زخم دلم چو غنچه فراهم نمی شود
ممنون چرب نرمی مرهم نمی شود
از منعمی بخواه که هر چند می دهد
هیچ از خزانهٔ کرمش کم نمی شود
زاهد، به حسن خلق، گرفتم فرشته شد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.