آزاده چون مسیح بر افلاک می رود
این منزل از کسی است که چالاک می رود
بیدرد را چو مار گزد سایه کمند
عاشق به چشم حلقه فتراک می رود
در مشرب پیاله کشان نیست سرکشی
بر هر طرف که می کشیش تاک می رود
بخت سیاه صیقل ارباب بینش است
از سیر گلخن آینه ها پاک می رود
راه ستمگران ز خس و خار پاک نسیت
آتش همیشه بر سر خاشاک می رود
ما را نظر یه جامه و دستار پاک نیست
اینجا سخن ز چشم ودل پاک می رود
بی پرده گردد آن که درد پرده کسان
نباش بی کفن به ته خاک می رود
صائب به خنده هر که درین باغ لب گشود
چون گل به خاک با دل صد چاک می رود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف سفر آرزوها و احساسات انسانی میپردازد. آزاده به سمت آسمان میرود، جایی که فقط افرادی چابک و توانمند میتوانند وارد شوند. عشق و درد در زندگی لایههای خاصی دارند و عاشق با چشمی بینا و عمیق به دنیا نگاه میکند. بخت و سرنوشت تحت تأثیر بینش انسانهاست و انسانها باید در راستی و پاکی زندگی کنند. راه ستم و ظلم همیشه پر از خطر و آتش است. در نهایت، زیبایی و شادی در لحظات ساده همرا ه با رنج و دل شکستگی است و هر فردی که در این باغ زندگی میکند، تاثیرات خاصی را با خود به ارمغان میآورد.
هوش مصنوعی: آزادگان چون عیسی به آسمانها میروند، این مقام و منزلت از آن کسی است که با شتاب و درستی حرکت میکند.
هوش مصنوعی: بیدرد را مانند مار نیش میزند و سایهای از عشق، مانند یک کمند، به چشمان حلقهدار میرسد.
هوش مصنوعی: در محفل افرادی که مشروب مینوشند، نمیتوان به راحتی سرکش بود و به هر سو نگریست؛ زیرا در همان حین که نوشیده میشود، عمر و جوانی به سرعت میگذرد.
هوش مصنوعی: بخت بد و شرایط سخت میتواند باعث شود که انسانها تواناییهای بیشتری را درک کنند و بینش آنها افزایش یابد. مانند این که آینهها از کثیفی پاک میشوند و به درخشش در میآیند، انسانها نیز میتوانند با غلبه بر مشکلات به روشنی و بینش بهتری دست یابند.
هوش مصنوعی: راه ستمگران پر از مشکلات و موانع است، مثل خس و خار که در زمین وجود دارد. آتش همیشه بر روی چیزهای ناچیز و بیارزش میافتد و آنها را میسوزاند.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته میشود که ما از نظر ظاهری و پوشش به درستی و پاکی نیستیم و این سخن به عمق و پاکی درون ما بستگی دارد. در واقع، آنچه که اهمیت دارد، حالت خالص و واقعی دل و چشم ماست، نه فقط ظاهر و لباس.
هوش مصنوعی: به زودی شخصی که از درد و مشکلات دیگران بیخبر است، به وضوح و عریان در جایگاه خود قرار میگیرد و در نهایت بدون هیچ نشانی از زندگی، به زمین میرود.
هوش مصنوعی: هر کسی که در این باغ لبخند میزند، مانند گلی است که با دل شکسته به زمین میرود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای دل فغان که آن بت چالاک می رود
ما در غمیم و یار طربناک می رود
خوردی شراب وصل بشادی بسی کنون
با زهر غم بسازکه تریاک می رود
چون مرغ نیم بسمل وچون صید خون چکان
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.