عاشق کجا به شکوه دهن باز می‌کند
این کبک خنده بر رخ شهباز می‌کند
تمکین ترا به جاست ز سنگین‌دلان که حسن
در دامن تو تربیت ناز می‌کند
از خون دل همیشه نگارین بود کفش
مشاطه‌ای که زلف ترا باز می‌کند
خود را چو داغ لاله کند جمع شام هجر
چون صبح وصل روشنی آغاز می‌کند
مرغی که زیرک است درین بوستان‌سرا
گل را خیال چنگل شهباز می‌کند
در گوشمال عمر سر آمد مگر قضا
ما را برای بزم دگر ساز می‌کند
خون می‌چکد چو زخم نمایان ز خنده‌اش
کبکی که بی‌ملاحظه پرواز می‌کند
نتوان به برگ نکهت گل را نهفته داشت
این نه صدف چه با گهر راز می‌کند
بلبل به راز غنچه سربسته می‌رسد
این نامه را نسیم عبث باز می‌کند
هر سرمه‌ای که هست درین خاکدان سپهر
در کار طوطیان سخن‌ساز می‌کند
صائب دلم به سیر چمن می‌کشد مگر
از بلبلان مرا یکی آواز می‌کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و زیبایی می‌پردازد و احساسات مختلف را در قالب تصاویری زیبا و شاعرانه بیان می‌کند. شاعر از عشق و جذابیت معشوق صحبت می‌کند و چقدر این عشق می‌تواند عمیق و تاثیرگذار باشد. او به زیبایی‌های طبیعت، مانند پرندگان و گل‌ها، اشاره می‌کند و بیان می‌کند که عشق به مانند یک پرواز آزاد و بی‌قید و شرط است. در نهایت، او به نیاز به ارتباط و گفت‌وگو در عشق تاکید دارد و احساس می‌کند که این عشق، باعث تحرک و زندگی در او می‌شود.
هوش مصنوعی: عاشق هرگز در برابر زیبایی معشوقه‌اش خود را بزرگ نمی‌داند، مثل کبکی که با خنده بر روی پرنده‌ای شگفت‌انگیز، با احتیاط و فروتنی برخورد می‌کند.
هوش مصنوعی: شایسته است که تو به سرزنش سنگدلانی که زیبایی در دامان تو پرورش می‌یابد، پاسخ بدهی.
هوش مصنوعی: کفش آرایشگری که موهای تو را باز می‌کند، همیشه از غم و اندوه دلی رنگین و آغشته به خون بوده است.
هوش مصنوعی: انسان در دوران جدایی و غم، مانند گل لاله‌ای می‌شود که با داغ و رنجی سرشار است. اما با رسیدن به صبح وصل، همه چیز روشن و زیبا می‌شود و زندگی دوباره آغاز می‌گردد.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای که هوشیار و باذکاوت است، در این باغ خیال می‌کند که گل را به چنگ می‌آورد، مانند شاهبازی که به شکار می‌پردازد.
هوش مصنوعی: زندگی ما به پایان رسیده است، اما شاید تقدیر هنوز ما را برای جشن و خوش‌گذرانی دیگری آماده کند.
هوش مصنوعی: با خنده‌اش، زخم نمایان می‌شود و خون می‌چکد؛ مانند کبکی که بدون taking precautions پرواز می‌کند.
هوش مصنوعی: نمی‌توان عطر و زیبایی گل را در برگه‌های آن مخفی کرد، چون صدف‌ها هم نمی‌توانند راز مروارید را پنهان کنند.
هوش مصنوعی: بلبل به سراغ غنچه‌ای که هنوز باز نشده می‌رود، و این پیغام را نسیمی بی‌فایده منتشر می‌کند.
هوش مصنوعی: در این دنیا هر چیزی که وجود دارد، در واقع برای زیباتر کردن و بیان کردن سخن‌های دل‌انگیز توسط طوطی‌هاست.
هوش مصنوعی: دل من به سمت گشت و گذار در باغ می‌رود، اما تا زمانی که صدای یکی از بلبل‌ها را نشنوم، نمی‌توانم از این فکر بیرون بروم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شهباز دولت تو که پرواز می‌کند
خود صبر کن که چشم کنون باز می‌کند
از نسبت عذار تو گل ناز می‌کند
سنبل به بال زلف تو پرواز می‌کند
از بس که مرغ من ز قضا طبل خورده است
گل را خیال چنگل شهباز می‌کند
در بوستان چو برگ خزان دیده بی‌رخت
[...]
اول ،در عدم، دهنت باز می‌کند
تاکاف و نون تهیهٔ آواز می‌کند
آهنگ صور خیز تو در هر نفس زدن
ساز هزار عالم ناساز می‌کند
هرگاه می‌دهی به زبان رخصت سخن
[...]
لعلش که کار بوسه به انداز می‌کند
دل را کباب شعلهٔ آواز می‌کند
[در] چشم عاشقان حقیقت شعار چرخ
خاکستر است آینه‌پرداز می‌کند
از بس که ناز بر سر هم جمع کرده است
[...]
ساقی ز جام کشف از این راز می‌کند
کابواب خیر پیر مغان باز می‌کند
منصوروار می‌کشدش بر فراز دار
آن را که میر عشق سرافراز می‌کند
مردود هر در است و بود خار هر نظر
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.