ز شمع شهپر پروانه ها اگر سوزد
مرا ز گرمی پرواز بال و پر سوزد
چو لاله می شود از باد صبح روشنتر
چراغ هرکه به خونابه جگر سوزد
خط مسلمی دوزخ است روز حساب
به درد و داغ دل هرکه بیشتر سوزد
دلی که سوخته داغ آتشین رویی است
در آفتاب قیامت چرا دگر سوزد؟
چگونه خواب نسوزد به دیده تر من؟
رخی که پرتو او آب در گهر سوزد
بغیر زنده دلی در جهان چراغی نیست
که روز تا به شب و شام تا سحر سوزد
چراغ چشم مرا کز رخ تو روشن شد
روا مدار که در مجلس دگر سوزد
کشیده دار عنان آه و ناله را صائب
مباد از دم گرم تو خشک و تر سوزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با استفاده از تمثیل‌هایی مانند شمع و پروانه، احساسات عمیق خود را نسبت به عشق و درد ناشی از آن بیان می‌کند. او به سوزش دل و جان اشاره می‌کند که ناشی از عشق است و می‌گوید این سوزش به گونه‌ای است که حتی در روز حساب و قیامت هم ادامه دارد. شاعر همچنین از خاطرات و تصویر محبوبش سخن می‌گوید که باعث می‌شود شب‌ها نتواند بخوابد و در عین حال اشاره می‌کند که تنها چیز زنده و واقعی در جهان، عشق و دلی است که به شدت می‌سوزد. در پایان، او خواسته‌ای از محبوب دارد که نگذارد این سوزش در مجلسی دیگر نیز ادامه یابد.
هوش مصنوعی: اگر از شمع پرواز پروانه‌ها آتش بگیرم، از گرمای بال و پر آنها نیز می‌سوزم.
هوش مصنوعی: گل لاله وقتی صبح باد می‌خورد، روشنتر می‌شود و در واقع، هر کسی که به شدت از درد و رنج عاطفی بگذرد، درخشندگی و نورانی‌تری پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: در روز حساب، جهنم به عنوان اثباتی روشن است برای کسانی که از درد و رنج درون خود بیشتر می‌سوزند.
هوش مصنوعی: دل سوخته‌ای که داغ عشق را بر خود دارد، در روز قیامت همانند آتشی است که در زیر نور آفتاب می‌درخشد. بنابراین، دیگر چرا باید بسوزد؟
هوش مصنوعی: چطور ممکن است چشمان من از اشک و غم خوابشان ببرد، وقتی که چهره‌ای دارم که نور آن حتی آب را هم می‌سوزاند؟
هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ نوری وجود ندارد که همچون دل زنده و پرشور در تمام ساعات روز و شب بسوزد و روشنایی ببخشد.
هوش مصنوعی: نور چشمان من که به خاطر تو روشن شده، اجازه نده که در مجالس دیگر رنجیده خاطر شوم و دلتنگی‌ام را احساس کنند.
هوش مصنوعی: از شدت ناراحتی و غم، افسوس و اندوه را از خود دور کن؛ زیرا ممکن است با صدای گرم و پرشور تو، همه چیز بسوزد و از بین برود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو من به داغ بتان سوخت هر که یک چندی
هوس کند که دگر باره بیشتر سوزد
به پای شمع فتد چون که سوخت پروانه
که شعله‌ای چو بیابان رسد دگر سوزد
ز گرمی نگهت آب در گهر سوزد
ز خنده نمکینت دل شکر سوزد
شکر به کار مبر بیش ازین که از تب رشک
به آن رسیده که چون شمع نیشکر سوزد
ز لاله دعوی عشق سمنبران خام اوست
[...]
دل ازجراحت تیغم نه آن قدر سوزد
که نوک ناوک غیرت مرا جگر سوزد
توشمع سوزی و من سوزم از حسد که چرا
به بزم عیش توجز من یکی دگر سوزد
به جرم دیده دلم سوخت ز آتش تو بلی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.