دل شکسته عاشق به آه می لرزد
همیشه بر علم خود سپاه می لرزد
سبک مگیر مصاف دل شکسته ما
که کوه قاف ازین برگ کاه می لرزد
گلی که نیست هوادارش آتشین نفسی
ز سردی نفس صبحگاه می لرزد
هجوم خار به آتش چه می تواند کرد؟
عبث دل اینهمه از خار راه می لرزد
کدام گوشه ابرو بلند شد یارب؟
که همچو قبله نما قبله گاه می لرزد
به فرق شاخ گلی بلبلی است بال فشان
پری که بر سر آن کج کلاه می لرزد
بر آن بیاض بناگوش گوشوار گهر
ستاره ای است که در صبحگاه می لرزد
ز آه سرد بود برگریز عصیان را
خوشا دلی که ز بیم گناه می لرزد
که آمده است به گلگشت ماهتاب برون؟
که همچو مهر جهانتاب ماه می لرزد
به چشم بسته تماشای عارض او کن
که این ورق ز نسیم نگاه می لرزد
به خاک کوی تو خلق آرمیده چون باشند؟
که آفتاب در آن جلوه گاه می لرزد
فتد ز رحم مرا برق در جگر صائب
اگر به دامن صحرا گیاه می لرزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف احساسات دل شکسته و عاشقانه خود میپردازد. او با نمادهایی چون لرزش دل عاشق و طبیعت، برای بیان درد عشق و غم ناشی از آن استفاده میکند. دل شکسته او به حالت ناپایداری و لرزش شبیه است، و حتی عواطف و اشیاء اطرافش نیز تحت تأثیر این احساسات قرار میگیرند. شاعر به زیبایی تصویرهایی از گلها، صبح و ستارگان را به کار میبرد و نشان میدهد که همه چیز در اطرافش در برابر درد عشق میلرزد. در نهایت، این شعر به کشف زیبایی و غم عشق و تأثیر آن بر دنیا میپردازد.
هوش مصنوعی: دل شکستگی و عشق باعث میشود که همیشه دل عاشق با یک حس عمیق و آهسته به لرزه درآید، مانند اینکه نیرویی که در درونش وجود دارد، بر روی قدرت یا تسلط او تأثیر میگذارد و او را vulnerable میکند.
هوش مصنوعی: سبکبارانه از درد و رنج دل شکسته ما غافل مشو، زیرا که حتی کوهها در برابر این حالتی که داریم، به لرزه درمیآیند.
هوش مصنوعی: گلی که کسی از آن حمایت نمیکند، به دلیل هوای سرد صبحگاهی، دچار لرزش میشود.
هوش مصنوعی: هجوم خار به آتش چه تأثیری میتواند داشته باشد؟ بیهوده است که دل این همه از خار بترسد و بلرزد.
هوش مصنوعی: کدام قسمت ابرو بالا رفته است، ای خدا؟ که مثل یک قطبنما، جهت را تغییر میدهد و میلرزد.
هوش مصنوعی: در بالای سر گل، پرندهای به زیبایی در حال پرواز است و بر روی آن گل، کلاهی کج و ناپایدار دارد که به اهتزاز در میآید.
هوش مصنوعی: بر آن پوست سفیدی که بناگوش قرار دارد، گوشوارهای از جنس گوهر و مانند ستارهای است که در صبحگاه میدرخشد و میلرزد.
هوش مصنوعی: به هنگام ریزش برگها و با سردی آهی که از دل برمیخیزد، خوب است دلی که از ترس گناه میلرزد و نگران است.
هوش مصنوعی: کیست که در زیر نور ماه به گردش آمده است؟ که همچون خورشید درخشان، نور ماه لرزان و زیبا به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: با چشمان بسته به زیبایی چهرهاش نگاه کن، زیرا این صحنه مانند ورقی است که از نسیم ملایم میلرزد.
هوش مصنوعی: در کنار تو، مردم در خواب هستند و مثل اینکه تابش آفتاب در این مکان به لرزه درآمده است.
هوش مصنوعی: اگر گفته شود که یک نیروی قوی و ناگهانی به من آسیب میزند، مثل برقی که به دل من میزند. از طرفی، اگر گیاهی در دامن بیابان به لرزش درآید، نشاندهنده تأثیراتی است که در محیط پیرامونش وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.