تا تو بی پرده شدی لاله رخان خوار شدند
همه گلهای چمن در پس دیوار شدند
ای بسا خیره نگاهان که به یک چشم زدن
چون شرر محو در آن شعله دیدار شدند
پرده بردار که از شوق تماشای رخت
در و دیوار جهان آینه رخسار شدند
این چه قدست که تا سایه به گلزار افکند
سروها در بغل رخنه دیوار شدند
تا لوای خط مشکین ترا وا کردند
سرکشان چون علم زلف نگونسار شدند
هیچ کس نیست که داند به چه کار آمده است
بس که مردم ز تماشای تو از کار شدند
کار موقوف به وقت است که اشجار چمن
به نسیمی همه از برگ سبکبار شدند
مرگ را تلخ کند عمر چو شیرین گذرد
جای شکر است که افلاک ستمکار شدند
یارب ای عشق گرانمایه چه اکسیری تو
که همه بیجگران از تو جگردار شدند
مهر زن بر لب دعوی که بسا چون منصور
از تهی مغزی خود تاج سردار شدند
رشته عمر به مقراض دو لب قطع شود
بیشتر خلق جهان در سر گفتار شدند
صائب این آن غزل مرشد روم است که گفت
عید بگذشت و همه خلق پی کار شدند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت انسانی اشاره میکند که موجب میشود همه گلها و زیباییهای دیگر تحت تأثیر قرار بگیرند و در سایه او، محو شوند. او به عشق و شوق تماشای محبوب پرداخته و نشان میدهد که چگونه توجه به او، زندگی و فعالیتهای دیگران را تحت تأثیر قرار داده است. همچنین به درد و رنج ناشی از جدایی و تأثیرات عشق اشاره میکند و اینکه این عشق میتواند حتی مرگ را به تلخی تبدیل کند. در نهایت، شاعر از کار و فعالیت مردمی میگوید که تحت تأثیر این عشق قرار گرفتهاند و در انتظار دیدار محبوب هستند.
هوش مصنوعی: زمانی که تو به زیبایی و جذابیت واقعی خود پردهبرداری کردی، همه گلهای چمن در پس دیوارها کمارزش و بیاهمیت شدند.
هوش مصنوعی: بسیاری هستند که با یک نگاه و در مدت زمانی کوتاه، به سرعت به عمق محبت و جذبهای میرسند و گویی در آتش عشق ذوب میشوند.
هوش مصنوعی: پرده را کنار بزن، زیرا به خاطر اشتیاق دیدن تو، همه جای دنیا مثل آینهای از چهرهات منعکس شدهاند.
هوش مصنوعی: این چه زیبایی است که وقتی سایهات بر گلزار میافتد، سروها (سروهای بلند و زیبا) از شدت شگفتی به دیوارها اتکاء میکنند و به نوعی در خود فرو میروند؟
هوش مصنوعی: وقتی که پرچم بافته شده از موهای سیاه تو را برافراشتند، سرکشها و بیسر و سامانها مانند علمهای لخت و آویزان شدند.
هوش مصنوعی: هیچکس نمیداند که چرا تو چنین تأثیری روی مردم گذاشتهای، زیرا همه آنچنان غرق تماشای تو شدهاند که از کار و زندگی خود بازماندهاند.
هوش مصنوعی: کارها به زمان بستگی دارد، همانطور که درختان با وزش نسیمی، برگهای خود را سبک و نرم میسازند.
هوش مصنوعی: وقتی عمر انسان به شکلی شیرین و خوش میگذرد، مرگ به نظر تلخ و ناخوشایند میآید. این نشان میدهد که شرایط و اوضاع به گونهای است که به زندگی ظلم میکند.
هوش مصنوعی: ای خداوند، ای عشق با ارزش و گرانبها، چه رازی در تو نهفته است که همه بیجگرا و بیپروا از عشق تو دلیر و شجاع شدهاند.
هوش مصنوعی: زن به زیباییاش به دیگران فخر میفروشد و میگوید که بسیاری از افراد هستند که بدون داشتن دانش و عقل کافی، مثل منصور، به مقام و پرستیژ دست یافتهاند.
هوش مصنوعی: عمر انسان با زبان و کلامش قطع میشود و بیشتر مردم به خاطر همان سخنان به مشکلات و چالشها دچار میشوند.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان این موضوع میپردازد که در روز عید، همه به کارهای خود مشغول میشوند و به روزمرگی و فعالیتهای عادی زندگی باز میگردند. شاعر به نوعی به احساس گذر زمان و تغییر وضعیت زندگی اشاره میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عید بگذشت و همه خلق سوی کار شدند
زیرکان از پی سرمایه به بازار شدند
همین شعر » بیت ۱۲
صائب این آن غزل مرشد روم است که گفت
عید بگذشت و همه خلق پی کار شدند
عید بگذشت و همه خلق سوی کار شدند
زیرکان از پی سرمایه به بازار شدند
عاشقان را چو همه پیشه و بازار تویی
عاشقان از جز بازار تو بیزار شدند
سفها سوی مجالس گرو فرج و گلو
[...]
شیعیان زین غم عظمی چه خبردار شدند
همه با هم پیدفن تن او یار شدند
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.