چون ز می صفحه رخسار تو گلگون گردد
چشم نظارگیان کاسه پر خون گردد
حسن را آینه صاف بود روشنگر
چه عجب لیلی اگر واله مجنون گردد؟
کرد از بوسه مرا آن لب نوخط معمور
روزی از پاس نمک داشتن افزون گردد
هرکه دیوانه شد، از پند نگردد عاقل
خون چو شد مشک، محال است دگر خون گردد
خط لب لعل ترا توبه ز خونخواری داد
دل عاشق به چه امید دگر خون گردد؟
نیست از گرد گنه رحمت یزدان را باک
بحر از سیل محال است دگرگون گردد
فیض حق در دل آلوده نگردد نازل
خم چو بی باده شود جای فلاطون گردد
نرسد دام تهی چشم به گرد عنقا
چون کسی باخبر از عالم بیچون گردد؟
چاره غفلت سرشار بود بیداری
کاین سپه زود پریشان ز شبیخون گردد
غوطه در خون زده از حسرت شیرین، چه عجب
دوش فرهاد اگر مسند گلگون گردد
گر چنین خواجه به سیم و زر خود تکیه کند
زود همصحبت و همخانه قارون گردد
حسن صائب ز هوادار کند نشو و نما
سرو در زیر پر فاخته موزون گردد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان زیبایی و جذابیت ظاهری محبوب و تأثیر آن بر عاشق می‌پردازد. شاعر با توصیف چهره‌ی محبوب که در اثر شراب قرمز و لب‌های بوسیده رنگین شده، احساسات عاشق را به تصویر می‌کشد. او همچنین به دیوانگی عاشق اشاره دارد و می‌گوید که عشق عاقل را نیز دیوانه می‌کند و هیچ کس نمی‌تواند از پند دیگران دور شود. به بیان دیگر، عشق و زیبایی محبوب به قدری عمیق است که افراد را از خود بی‌خود می‌کند و هیچ چیز نمی‌تواند مانع تداوم این احساسات شود. شاعر همچنین بر این نکته تأکید می‌کند که هرچند انسان ممکن است مرتکب گناه شود، ولی رحمت الهی همواره فراهم است و حقیقت و زیبایی در دل‌هایمان نازل می‌شود. در نهایت، بیان می‌کند که اگر کسی به دارایی‌های مادی تکیه کند، ممکن است دچار سقوط و فساد شود.
هوش مصنوعی: وقتی که رنگ چهره‌ات از شراب سرخ شود، کسانی که به تماشای تو نشسته‌اند، چشمانشان از شدت زیبایی پر از اشک و خون می‌گردد.
هوش مصنوعی: حسن از وظایف آینه است که تصویر خود را به وضوح نشان می‌دهد؛ چه جای تعجب است اگر لیلی به خاطر عشق مجنون شود؟
هوش مصنوعی: از بوسه آن لب زیبا و دل‌انگیز، روزی احساس می‌کنم که باید بیشتر به پاس احترام و محبت نگاه دارم.
هوش مصنوعی: هر کسی که دیوانه شد، دیگر از نصیحت و پندگویی آدم نمی‌شود. وقتی که خون به رنگ مشکی درمی‌آید، غیرممکن است که دوباره به رنگ خونین خودش برگردد.
هوش مصنوعی: لب‌های سرخ و زیبای تو توانسته‌اند دل عاشق را از خونریزی و درد رهایی بخشند. حالا دل عاشق با چه امیدی دوباره به درد و خونریزی دچار شود؟
هوش مصنوعی: خداوند از گناهانی که بندگان مرتکب می‌شوند، نگران نیست و مانند دریا که از سیل نمی‌تواند تغییر کند، رحمتش ثابت و تغییر ناپذیر است.
هوش مصنوعی: نعمت و رحمت الهی در دل‌های آلوده نازل نمی‌شود. زمانی که دل مانند یک ظرف خالی از شراب باشد، می‌تواند به جایگاه و منزلت بزرگی مثل افلاطون تبدیل شود.
هوش مصنوعی: چشمی که خالی از بینش باشد، به چیزی مانند گرد و غبار مرغی افسانه‌ای دست نمی‌یابد. همچنان که کسی که از حقیقت آگاه نیست، نمی‌تواند به دنیای بی‌نهایت و بی‌شکل پی ببرد.
هوش مصنوعی: راه نجات از بی‌توجهی و خواب‌آلودگی این است که بیدار باشیم، زیرا این لشکر ممکن است به‌سرعت در اثر حمله ناگهانی به هم بریزد.
هوش مصنوعی: شخصی که به شدت احساس حسرت و اندوه دارد، در حالی که غرق در غم است، شگفتی می‌کند که چگونه ممکن است فرهاد دیشب در خواب، بر تختی سرخ و زیبا نشسته باشد.
هوش مصنوعی: اگر چنین فردی بر ثروت و دارایی خود تکیه کند، به سرعت همسایه و هم صحبت قارون خواهد شد.
هوش مصنوعی: حسن صائب به خاطر حمایت و طرفداری، به مانند سروی که در زیر پرنده‌ای خوش‌نواز رشد می‌کند، رشد و شکوفایی پیدا می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دهن زخم چو خندان شود افزون گردد
یک دم ار شاد نشینم جگرم خون گردد
قامتی دیده‌ام امروز که بی‌منت فکر
هر چه آید به زبانم همه موزون گردد
حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد
کسی آگاه ز مضمون خطش چون گردد
مصرع سرو به تقطیع چه حاجت دارد؟
الف از صنعت مشاطه چه موزون گردد؟
که دل خون شده‌اش بدتر از این خون گردد
(صامت) از محنت این واقعه مجنون گردد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.