چون خرامان از نظر آن سرو قامت می رود
همچو سیل از پیش، پای کوه طاقت می رود
این سر سختی که از سنگ ملامت خورده است
زود دل در حلقه اهل سلامت می رود
در بیابان جنون از راهزن اندیشه نیست
کاروان در کاروان سنگ ملامت می رود!
در خرابات مغان بی عصمتی را راه نیست
دختر رز با سیه مستان به خلوت می رود
سوخت از گرمی نفس در سینه باد سموم
گردباد از وادی ما کی سلامت می رود؟
در حقیقت منتنی دارد به ارباب کرم
هرکه بی منت به زیربار منت می رود
پیرویهای خضر ما را بیابان مرگ کرد
این سزای آن که در دنبال شهرت می رود
رنگ پرواز وداع از چهره گل یافتم
چشم حسرت واکن ای بلبل که فرصت می رود
از دل صد پاره صائب چه می پرسی نشان؟
مدتی شد در رکاب اشک حسرت می رود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق شاعر است که به توصیف زیبایی و گذر زمان می‌پردازد. شاعر از زیبایی و جذابیت معشوقه‌اش صحبت می‌کند که همچون سیل از جلوه‌های زندگی عبور می‌کند. او به سختی‌ها و ملامت‌هایی که بر او رفته اشاره دارد و می‌گوید که افراد در پی آرامش و رهایی از دردها هستند. تصویرسازی‌هایی از جنون و بیابان، عشق، و حسرت در شعر دیده می‌شود. شاعر با استفاده از نمادهایی چون "خرابات مغان" و "دختر رز" به جستجو برای عشق و معنای زندگی می‌پردازد و در نهایت به حسرت و غم ناشی از جدایی اشاره می‌کند. به طور کلی، شعر ترکیبی از زیبایی، درد و جستجوی عشق است.
هوش مصنوعی: زمانی که آن دختر بلندبالای زیبا با ناز و عشوه از جلوی دیدگان می‌گذرد، همچون سیل که از کنار کوه می‌گذرد، قدرت و استقامت کوه هم از این همه زیبایی و جذابیت کمرنگ می‌شود.
هوش مصنوعی: این فردی که در برابر سختی‌ها و انتقادات مقاوم بوده است، به سرعت به دل جمعی از افراد خوب و سالم می‌پیوندد.
هوش مصنوعی: در بیابان دیوانگی، از دزدهای افکار خبری نیست و کاروان‌ها در حال عبور هستند، اما سنگ‌های سرزنش و تمسخر در میان آنها موجود است.
هوش مصنوعی: در میخانه‌ها و مکان‌های پر از لذات، جایی برای کسی که خود را پاک و بی‌گناه می‌داند وجود ندارد. دختر زیبایی که مانند گل سرخ است، به همراه مردان سیه‌دل و ذی‌نفس در تنهایی و سکوت می‌گذرد.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به شدت تحت تاثیر خطرات و مشکلات ناشی از طوفان و بادهای سمی قرار دارد. او توصیف می‌کند که گرمای نفس او (احساسات و قرابتی که دارد) در کنار طوفان و بادهای مضر، او را می‌سوزاند. همچنین، نگرانی خود را درباره آینده و سلامت خود و اطرافیانش بیان می‌کند و سوال می‌کند که آیا از این وضعیت سخت نجاتی خواهد بود یا خیر.
هوش مصنوعی: هر کسی که بدون درخواست کمک و حمایت از دیگران، به زیر بار مشکلات می‌رود، در واقع باید بداند که این کار او هم به نوعی با منت و لطف دیگران گره خورده است.
هوش مصنوعی: پیروی از خضر ما را به بیابان مرگ کشاند. این عواقب آن است که کسی به دنبال شهرت می‌گردد.
هوش مصنوعی: از چهره گل نشانه‌های وداع و غم را دیدم. ای بلبل، چشم حسرتت را بگشای، چون فرصت پرواز در حال از دست رفتن است.
هوش مصنوعی: از دل شکسته و پاره‌پاره‌ام چه می‌خواهی بپرسی؟ مدتی است که به دنبال اشک‌های حسرت در حال حرکت هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل ز جا رفت، از پی آن سرو قامت می‌رود
می‌پرد چشمم به استقبال حیرت می‌رود
کس به ذوق خویش ترک خانمان خود نکرد
خونم از بیداد مرهم از جراحت می‌رود
تهنیت نوبر نکرد و گرد خوشحالی نگشت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.