در دل هر که ذوق شبگیرست
خنده صبح، خنده شیرست
غم به بیگانگان نیاویزد
سگ این بوم، آشناگیرست
دل ز بیداد روشنی گیرد
شمع این خانه، برق شمشیرست
طفل ما خون خود چرا نخورد؟
دایه روزگار کم شیرست
خط او پیش خود گرفتارست
سبزه از موج خود به زنجیرست
بر جوانی چه اعتماد، که صبح
تا نفس راست می کند پیرست
زور بازوی پنجه تدبیر
خس و خاشاک سیل تقدیرست
نیست دیوانه گر سپهر، چرا
دایم از کهکشان به زنجیرست؟
بر دم تیغ می زند خود را
صائب از بس ز جان خود سیرست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی احساسات و تناقضات زندگی انسانی میپردازد. شاعر به زیباییهای صبح و شب اشاره میکند و نشان میدهد که غم و نگرانیها بهراحتی میتوانند به زندگی انسان چنگ بیندازند. او به ماهیت ناپایداری زندگی و پیری تأکید دارد و میگوید که تلاشها و تدبیرهای انسان همواره در معرض تقدیر و سرنوشتاند. در نهایت، شاعر به احساس ناامیدی و خستگی از زندگی اشاره میکند، و بیان میکند که گاهی اوقات انسان از وجود خود سیر میشود.
هوش مصنوعی: در دل هر کسی که حال و هوای شب را دوست دارد، صبح و خندۀ آن مانند خندۀ شیر است.
هوش مصنوعی: غم به بیگانگان نمىرسد، چون این سرزمین و مردمان آن برای هم آشنا و نزدیکند.
هوش مصنوعی: دل از ظلم و ستم غمگین میشود، اما در این خانه، روشنایی به مانند شمعی است که درخشندگیاش به شعلهور شدن شمشیرهای نابرابر شبیه است.
هوش مصنوعی: کودک ما چرا از خون خود بهرهمند نشود؟ دایه یا پرورشدهندهاش یعنی روزگار، شیر کافی به او نمیدهد.
هوش مصنوعی: خط او، که اشاره به زیبایی و جذابیت دارد، در درون خود گرفتار است و نمیتواند آزادانه حرکت کند، در حالی که سبزه به خاطر تلاطم موجها به زنجیر کشیده شده است. این تصویر به نوعی نشاندهنده وابستگی و محدودیتهایی است که زیبایی و طبیعت را گرفتار کرده است.
هوش مصنوعی: به جوانی نباید زیاد اعتماد کرد، زیرا او همواره در حال تغییر و ممکن است به زودی مانند پیران به فکرش بیافتد.
هوش مصنوعی: قدرت و توانایی انسان در اقدام و تدبیر مانند بازوی اوست، اما در برابر جریان قضا و قدر زندگی، همچون خاشاکی است که در پی سیل شناور میشود.
هوش مصنوعی: اگر آسمان دیوانه نیست، پس چرا همیشه از کهکشان به زنجیر کشیده شده است؟
هوش مصنوعی: صائب به گونهای خود را به خطر میاندازد که گویی از زندگی خسته شده و دیگر به آن اهمیتی نمیدهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گرچه بر بیخرد هوا چیرست
بر درِ خانه هر سگی شیرست
شیر بگذار و گور نخچیرست
دام و دد خود نشانهٔ تیرست
اینت شکر که کام پرشیرست
گرچه طفلست عقل او پیرست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.