آن روی لاله رنگ مرا در نقاب سوخت
در پرده سحاب مرا آفتاب سوخت
پروانه را نسوخت ز فانوس اگر چه شمع
رویش مرا به پرده شرم و حجاب سوخت
خاکستری است گریه آتش عنان من
در پرده های دیده من بس که خواب سوخت
شد زرد خط سبز ازان روی آتشین
چون سبزه ضعیف که در آفتاب سوخت
هر چند عاجزیم حذر کن ز اشک ما
کز گریه داغ بر دل آتش کباب سوخت
نگذاشت آب در جگرم آه آتشین
در برگ گل ز تندی آتش گلاب سوخت
چون زلف، راه عشق سیاهی کند ز دور
از بس نفس درین ره پر پیچ و تاب سوخت
فیضی نبردم از می گلرنگ نوبهار
چون لاله در پیاله من این شراب سوخت
سنگین فتاده خواب تو، ورنه فغان من
در چشم نرم مخمل بیدرد خواب سوخت
از مرحمت به مرهم کافور غوطه داد
صائب اگر کتان مرا ماهتاب سوخت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف احساسات عمیق و دردناک خود می‌پردازد. او از سوختن زیبایی و عشق سخن می‌گوید، به ویژه در مورد تأثیر آتش و اشک بر قلب و روح خود. شاعر گل‌ها و پروانه‌ها را به عنوان نمادهایی از زیبایی و لطافت معرفی می‌کند که تحت تأثیر آتش عشق یا غم ناتوان گشته‌اند. همچنین، او از خواب و آرامش دوری می‌کند و دردی که در دل دارد، به تصویر می‌کشد. به طور کلی، این شعر حس عمیق اندوه و عشق سوخته را به خوبی بیان می‌کند.
هوش مصنوعی: چهره زیبا و گلگون من را در سایه‌ای پنهان کرد و مثل آفتاب که از میان ابرها می‌تابد، سرنوشت مرا تحت تاثیر قرار داد و سوخت.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تضاد بین پروانه و شمع اشاره می‌کند. پروانه به خاطر نور فانوس نمی‌سوزد، اما شمع باعث شده است که شاعر به خاطر زیبایی و جذابیت معشوقش دچار شرم و حجاب شود. به نوعی، زیبایی معشوق برای شاعر به منزله‌ی آتش و سوزش است که او را تحت تأثیر قرار داده و در عین حال عزت نفس او را هم تحت الشعاع قرار داده است.
هوش مصنوعی: چشمانم پر از اشک است و این اشک‌ها مانند خاکستری در آتش می‌سوزند. من به قدری از خواب و خیال رنج کشیده‌ام که در پرده‌های چشمانم این سوختگی و درد نمایان است.
هوش مصنوعی: رنگ سبز خطی که به خاطر چهره آتشین او دچار زردی شده، شبیه به علف‌های نازکی است که زیر تابش شدید آفتاب پژمرده و سوخته‌اند.
هوش مصنوعی: هرچند که ما از این دردها ناتوانیم، اما احتیاط کن از اشک های ما، زیرا این اشک‌ها همانند آتشی است که بر دل می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: آب رنج و اندوهی که در دلم احساس می‌کنم، باعث شده که آهی آتشین از دل برآورم. این حرارت و شدّت احساس، موجب شده که گل‌های لطیف و خوشبو هم بر اثر آتش عشق بسوزند.
هوش مصنوعی: زمانی که زلف های معشوق، عشق را به تاریکی می کشد، از دور و بر تماشای او، نفس در این مسیر پیچیده و پرتحول به شدت سوخته می شود.
هوش مصنوعی: من از نوشیدن می سرخ رنگ بهاری هیچ بهره‌ای نبردم، زیرا همانند لاله‌ای که در پیاله است، این شراب مرا سوزانده است.
هوش مصنوعی: خواب سنگینی بر تو سایه افکنده است، وگرنه ناله‌های من در چشمان نرم و لطیف تو که بیدرد است، مانند شعله‌ای سوزان خواهد بود.
هوش مصنوعی: صائب با لطفش مایه آرامش من شده و اگر لباس من که از کتان است در نور ماه سوخته، باز هم غم و اندوهی ندارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.