خار در دیده آن کس که طلبکارش نیست
خاک در کاسه آن سر که هوادارش نیست
گرچه خط سیهش دست نداده است به هم
کسری نیست که در حلقه زنارش نیست
چه خبر از دل صد پاره ما خواهد داشت؟
مست نازی که خبر از گل دستارش نیست
گوش آن شاخ گل از آب گهر سنگین است
خبر از ناله مرغان گرفتارش نیست
ساده لوحی که ستاند نظر از شبنم وام
خبر از نازکی آن گل رخسارش نیست
ماه کنعان گهر خود به خریدار رساند
یوسف ماست که پروای خریدارش نیست
گرچه جان تازه کند چاشنی آب حیات
به گلو سوزی شمشیر گهربارش نیست
غم دنیا نخورد هر که دل و دین درباخت
آن که سر داد درین ره غم دستارش نیست
سایه بال هما پرده خوابش گردد
هر که در سر هوس دولت بیدارش نیست
نفس پاک ازان سینه طلب کن صائب
که غباری ز جهان بر دل افگارش نیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به موضوعاتی چون بیتوجهی و غفلت در عشق و ارتباطات انسانی میپردازد. او به زیباییهای جهان و دلباختگیها اشاره میکند و میگوید که کسانی که به دنبال عشق نیستند، نه از زیباییها باخبرند و نه به ارزشهای معنوی توجه میکنند. شاعر به انسانها یادآوری میکند که زندگی واقعی، فراتر از ظواهر و لذات زودگذر است و کسانی که به درون خود و معنای زندگی توجه نمیکنند، حقیقت را از دست میدهند. پایان شعر به تجلی نفس پاک و دوری از غبارهای دنیوی میانجامد، که به نوعی به جستجوی صفای درون و رهایی از دنیا اشاره دارد.
هوش مصنوعی: خاری در چشم کسی که از او توقعی ندارد وجود ندارد و خاک در ظرف کسی که هوادار او نیست، نخواهد بود.
هوش مصنوعی: اگرچه خط سیاه او به دست کسی نیامده، اما کمرنگی نیست که در دایره زیبایی اش وجود نداشته باشد.
هوش مصنوعی: چه کسی حال دل شکسته ما را خواهد فهمید؟ وقتی کسی که غرق در شادی است، حتی از زیبایی گل کنار خود بیخبر است.
هوش مصنوعی: گوش آن شاخه گل پر از قطرههای سنگین آب است و به همین دلیل از نالهی پرندگان گرفتار بیخبر است.
هوش مصنوعی: کسی که به زیبایی ظاهری و زودگذر مانند شبنم دقت میکند، نمیداند که زیبایی واقعی از نازکی و ظرافت خود آن گل نشات میگیرد.
هوش مصنوعی: ماه کنعان، جواهری ارزشمند را به فروشندهای میدهد که نیازی به نگرانی درباره خریدارش ندارد، زیرا یوسف ما همانند آن جواهر است و به خودی خود ارزشمند است.
هوش مصنوعی: اگرچه آب حیات میتواند جان تازهای به انسان ببخشد، اما در برابر درد و رنجی که شمشیر گرانبها به جان میزند، بیاثر است.
هوش مصنوعی: کسی که دل و ایمانش را در راه حق فدای عشق کند، نباید نگران غم و غصههای دنیا باشد. زیرا آنکه جانش را در این مسیر گذاشته، دیگر نباید به مسائل دنیوی فکر کند و نگرانیای ندارد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در دلش آرزوی سلطنت و قدرت داشته باشد، اما در واقع بیدار و هوشیار نباشد، سایه بال هما (پرندهای نمادین از خوشبختی و کامیابی) بر او میافتد و او را در خواب و غفلت نگه میدارد.
هوش مصنوعی: از دل انسان خالصی را بخواه که هیچ آلودگی از دنیا بر دلش نمانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خواجه ئی نیست که چون بنده پرستارش نیست
بنده ئی نیست که چون خواجه خریدارش نیست
گرچه از طور و کلیم است بیان واعظ
تاب آن جلوه به آئینه گفتارش نیست
پیر ما مصلحتاً رو به مجاز آورد است
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.