از فسون عالم اسباب خوابم می‌برد
پیش پای یک جهان سیلاب خوابم می‌برد
سبزه خوابیده را بیدار سازد آب و من
چون شوم مست از شراب ناب خوابم می‌برد
از سرم تا نگذرد می کم نگردد رعشه‌ام
همچو ماهی در میان آب خوابم می‌برد
در مقام فیض غفلت زور می‌آرد به من
بیشتر در گوشه محراب خوابم می‌برد
نیست غیر از گوشه عزلت مرا جایی قرار
در صدف چون گوهر سیراب خوابم می‌برد؟
من که چون جوهر به روی تیغ دارم پیچ و تاب
کی به روی سبزه سیراب خوابم می‌برد
پیش ازین بر روی خاک تیره آرامم نبود
این زمان بر بستر سنجاب خوابم می‌برد
غفلت من از شتاب زندگی خواهد فزود
رفته‌رفته زین صدای آب خوابم می‌برد
اضطراب راهرو را قرب منزل کم کند
در کنار خنجر قصاب خوابم می‌برد
در حریم وصل حیرت می‌کند غافل مرا
در چمن چون نرگس شاداب خوابم می‌برد
چون کباب در نمک خوابیده شور من به جاست
گاه‌گاهی گر شب مهتاب خوابم می‌برد
دارد از لغزش مرا صائب گرانی بی‌نصیب
در کف آیینه چون سیماب خوابم می‌برد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر احساساتی عمیق و دوگانه از خواب و بیداری را به تصویر می‌کشد. او از تأثیرات جهان پیرامونش بر وضعیت روحی‌اش می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه خواب و غفلت او را از واقعیت دور می‌کند. او به قدرت طبیعت و زیبایی‌های آن اشاره می‌کند که موجب خواب او میشود. همچنین احساس تنهایی و عزلت را در گوشه‌ای از زندگی‌اش حس می‌کند و به تأثیر زمان و سرعت زندگی بر روح و خوابش اشاره دارد. در کل، این شعر به نوعی نمایشگر کشمکش میان بیداری، خواب، غفلت و وصال است.
هوش مصنوعی: عوامل و چالش‌های زندگی مرا به خواب می‌برد و در برابر عظمت یک جهان پر از احساس و خیال، خود را گم می‌کنم.
هوش مصنوعی: آب می‌تواند سبزه‌ای که خوابیده را بیدار کند، ولی من مانند آن سبزه، وقتی از شراب ناب مست می‌شوم، خوابم می‌برد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که اضطراب و نگرانی از ذهنم نرود، لرزشی که دارم مانند ماهی در آب باعث خوابم میشود.
هوش مصنوعی: در جایگاه دریافت نعمت، غفلت به من فشار می‌آورد و در گوشه‌ی نمازگاه، خوابم می‌کند.
هوش مصنوعی: جای دیگری جز گوشه solitude برای من وجود ندارد. در درون صدفی مانند گوهر، خواب آرامی مرا می‌برد.
هوش مصنوعی: من مانند مایعی هستم که بر روی تیغ قرار گرفته و نوسان می‌کنم؛ بنابراین چگونه می‌توانم بر روی سبزه‌های سرسبز خوابم ببرد؟
هوش مصنوعی: قبل از این، هیچ آرامشی بر روی زمین تاریک نداشتم، اما اینک خوابم می‌برد در بستر سنجاب.
هوش مصنوعی: غفلت من از سرعت زندگی باعث میشود که هر روز بیشتر به خواب بروم و صدای آب مرا به عالم خواب می‌برد.
هوش مصنوعی: اضطراب در راهرو باعث میشود که به خانه نزدیک‌تر شوم، اما در کنار چاقوی قصاب، خوابم می‌برد.
هوش مصنوعی: در فضای وصال، غفلت مرا به حیرت می‌برد و در مثل نرگس شاداب، خوابم می‌گیرد.
هوش مصنوعی: من همچون کبابی که در نمک خوابیده‌ام، شور و شوق من همیشه وجود دارد. گهگاهی در شب‌های مهتاب، خواب مرا در بر می‌گیرد.
هوش مصنوعی: از خطاهایم، صائب، این بار سنگینی به من می‌دهد که بی‌نصیبم می‌کند. مانند سیمابی که در آینه به خواب می‌رود، خوابم می‌برد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
از فسون عالم اسباب خوابم می‌برد
پیش پای یک جهان سیلاب خوابم می‌برد
سبزهٔ خوابیده را بیدار سازد آب و من
چون شوم مست از شراب ناب خوابم می‌برد
از سرم تا نگذرد می، کم نگردد رعشه‌ام
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۹ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.