از مشک ناب سلسله بر مه فکنده‌ای
ما را به مشک و سلسله از ره فکنده‌ای
در عشق تو چو پشت مه نو خمیده‌ام
تا تو ز مشک سلسله بر مه فکنده‌ای
در سیم چاه داری و مسکین دل مرا
در چه فکنده‌ای تو و ناگه فکنده‌ای
گر صورت پیمبر چاهی رخ توراست
مسکین دل مرا ز چه در چه فکنده‌ای
ده ره ز مه بدیع تری در کمال حسن
روزی به تیر غمزه چو من ده فکنده‌ای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف عشق و دلدادگی می‌پردازد و به محبوب خود اشاره می‌کند که چگونه به واسطه‌ی جذابیت و زیبایی‌اش او را به سوی خود می‌کشاند. شاعر از مشکلاتی که در این عشق احساس می‌کند سخن می‌گوید و به تمثیل‌هایی همچون "مشک" و "سلسله" اشاره می‌کند که نشان‌دهنده‌ی عمق و پیچیدگی احساساتش است. در نهایت، او از بی‌پناهی دلش و تأثیر تیر غمزه محبوبش بر او سخن می‌گوید، که نشان‌دهنده‌ی تسلط عشق بر وجودش است.
هوش مصنوعی: تو با استفاده از عطر خوش مشک و زنجیری زیبا، ما را تحت تأثیر قرار داده‌ای و به دنیایی دیگر فرستاده‌ای.
هوش مصنوعی: در عشق تو مانند هلال ماه خم شده‌ام تا تو زیبایی خود را بر من بگستری.
هوش مصنوعی: در دل من به خاطر دلبستگی و محبت، غمی بزرگ ایجاد کرده‌ای و به ناگاه مرا به اضطراب و ناراحتی انداخته‌ای.
هوش مصنوعی: اگر چهره پیامبر همانند چهره تو باشد، دل بیچاره من را به چه دلیلی در این وضعیت قرار داده‌ای؟
هوش مصنوعی: در روزی که زیبایی خاصی دارد، تو از میان تمام زیبایی‌ها مانند یک تیر غمزه (چشم) به دل من ضربه زده‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.