گنجور

 
ادیب صابر

از مشک ناب سلسله بر مه فکنده‌ای

ما را به مشک و سلسله از ره فکنده‌ای

در عشق تو چو پشت مه نو خمیده‌ام

تا تو ز مشک سلسله بر مه فکنده‌ای

در سیم چاه داری و مسکین دل مرا

در چه فکنده‌ای تو و ناگه فکنده‌ای

گر صورت پیمبر چاهی رخ توراست

مسکین دل مرا ز چه در چه فکنده‌ای

ده ره ز مه بدیع تری در کمال حسن

روزی به تیر غمزه چو من ده فکنده‌ای