از مشک ناب سلسله بر مه فکنده‌ای
ما را به مشک و سلسله از ره فکنده‌ای
در عشق تو چو پشت مه نو خمیده‌ام
تا تو ز مشک سلسله بر مه فکنده‌ای
در سیم چاه داری و مسکین دل مرا
در چه فکنده‌ای تو و ناگه فکنده‌ای
گر صورت پیمبر چاهی رخ توراست
مسکین دل مرا ز چه در چه فکنده‌ای
ده ره ز مه بدیع تری در کمال حسن
روزی به تیر غمزه چو من ده فکنده‌ای