سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲ نه هر که طراز جامه بر دوش کند خود را ز شراب کبر مدهوش کند بدعهد بود که یار درویشی را در حال توانگری فراموش کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: هر کس که لباس زیبایی به تن دارد، نباید خود را به خاطر غرور و تکبر مست کند. کسی که در گذشته دوست یک درویش بوده و حالا به خاطر ثروت و توانگری او را فراموش کند، درستکار نیست.
هوش مصنوعی: هر کس که لباس زیبا به تن کند، لزوماً نمی‌تواند به خاطر نوشیدن شراب و مستی خود را مغرور جلوه دهد.
هوش مصنوعی: کسی که در زمان برخورداری از نعمت، دوست و یار درویشی را فراموش کند، نشان از بی‌وفایی اوست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل را اثر روی تو گل پوش کند
جان را سخن خوب تو مدهوش کند
آتش که شراب وصل تو نوش کند
از لطف تو سوختن فراموش کند
دل را اثر روی تو گل پوش کند
جان را سخن خوب تو مدهوش کند
آتش که شراب وصل تو نوش کند
از لطف تو سوختن فراموش کند.
هر روز دلم نو شکری نوش کند
کز ذوق گذشته‌ها فراموش کند
اول باده ز عاشقی نوش کند
آنگاه دهد به ما و مدهوش کند
دل حلقه عشق دوست در گوش کند
وز آتش سودای غمش جوش کند
از سر ننهد عشق تو سرگشته دلم
تا با تو شبی دست در آغوش کند
جام می اگر چه غارت هوش کند
زان پس کند اما که کسی نوش کند
نام تو چه باده ئیست یارب که چنین
تاراج خردها زره گوش کند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.