سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲

نه هر که طراز جامه بر دوش کند

خود را ز شراب کبر مدهوش کند

بدعهد بود که یار درویشی را

در حال توانگری فراموش کند