به هیچ باغ نبود آن درخت مانندش
که تندباد اجل بی‌دریغ برکندش
به دوستی جهان بر که اعتماد کند؟
که شوخ دیده نظر با کسیست هر چندش
به لطف خویش خدایا روان او خوش دار
بدان حیات بکن زین حیات خرسندش
نمرد سعد ابوبکر سعد بن زنگی
که هست سایهٔ امیدوار فرزندش
گر آفتاب بشد سایه همچنان باقیست
بقای اهل حرم باد و خویش و پیوندش
همیشه سبز و جوان باد در حدیقهٔ ملک
درخت دولت بیخ‌آور برومندش
یکی دعای تو گفتم یکی دعای عدوت
بگویم آن را گر نیک نیست مپسندش
هر آنکه پای خلاف تو در رکیب آورد
به خانه باز رود اسب بی‌خداوندش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره ویژگی‌های نادر و بی‌نظیر درختی است که به هیچ باغی مشابه آن نیست و ناگهان به دست سرنوشت از ریشه کنده می‌شود. شاعر به دوستی‌های دنیا اشاره می‌کند و می‌گوید که نباید به هیچ‌کس اعتماد کرد، زیرا چهره‌ها فریبنده‌اند. همچنین از خداوند درخواست می‌کند که روح آن درخت را شاد کند و او را از زندگی کنونی خشنود نگه‌دارد. شاعر به سعد ابوبکر سعد بن زنگی اشاره می‌کند و می‌گوید که او هنوز زنده است و سایه‌اش به امید فرزندش باقی است. درخت دولت و پیوندها باید همیشه سرسبز و جوان بمانند. در پایان شاعر دعا می‌کند و هشدار می‌دهد که هرکس خلاف راه راست برود، به نتیجه‌ای نخواهد رسید.
هوش مصنوعی: هیچ باغی مانند آن درخت نبود که طوفان مرگ بدون هیچ رحمتی آن را از ریشه جدا کرد.
هوش مصنوعی: به دوستی این جهان چه کسی می‌تواند اعتماد کند؟ زیرا نگاه‌های شوخی و سرزنده همیشه وجود دارد و ممکن است به هر کسی بیفتد.
هوش مصنوعی: خدایا، لطف خود را شامل حال او کن و روحش را خوش‌حال نگه‌دار تا از زندگی‌اش راضی باشد و از آن لذت ببرد.
هوش مصنوعی: سعد ابوبکر سعد بن زنگی به فرزندش امید و روحیه‌ای می‌دهد که او را در زندگی یاری می‌کند و ناتوانی او را نمی‌کشد.
هوش مصنوعی: اگر خورشید هم باشد، سایه باز هم باقی می‌ماند. امیدوارم پیوند و ارتباط اهل خانواده و نزدیکان همیشه برقرار بماند.
هوش مصنوعی: در باغستان پادشاهی، درختی با ثبات و سرسبز وجود دارد که نشانه‌ی رفاه و خوشبختی است و همیشه جوان و سرزنده باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: من یک بار دعای تو را گفتم و حالا می‌خواهم دعای دشمن تو را بگویم. اگر این دعا خوب نیست، از آن خوشنود نباش.
هوش مصنوعی: هر کسی که بخواهد بر خلاف تو عمل کند، در نهایت به خانه خود بازمی‌گردد، در حالی که اسبش را بدون سوارکارش خواهد یافت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زهی شمایل موزون و قد دلبندش
که هر که دید رخش گشت آرزومندش
گر او در آینه و آب ننگرد زین پس
کسی نشان ندهد در زمانه مانندش
در آن نفس که لبش در حدیث می‌آید
[...]
نگار مهوش ما را که نیست مانندش
چه بودی ار برسیدی به عهد پیوندش
هوای خاطر ما چون هوای کویش کرد
ز جان شد او به کمند دو زلف پابندش
به ریش سینه ز دلدار مرهمی جستم
[...]
روانه کن بر فرزند خود گلوبندش
خلاص کن ز الم قلب آرزومندش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.