هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به عشق و محبت صحبت می‌کند. او می‌گوید اگر دل به کسی دهند، آن شخص باید خوش‌خلق و خوش‌بو و زیبا باشد. او همچنین اشاره می‌کند که می‌تواند از هر کسی صبر کند و تحمل داشته باشد، اما هیچ‌کس را مثل محبوبش نمی‌تواند تحمل کند، زیرا تمام وجودش را به او اختصاص داده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به عشق و محبت صحبت می‌کند. او می‌گوید اگر دل به کسی دهند، آن شخص باید خوش‌خلق و خوش‌بو و زیبا باشد. او همچنین اشاره می‌کند که می‌تواند از هر کسی صبر کند و تحمل داشته باشد، اما هیچ‌کس را مثل محبوبش نمی‌تواند تحمل کند، زیرا تمام وجودش را به او اختصاص داده است.
هوش مصنوعی: اگر دل به کسی بدهند، در واقع تو دوست عزیز من، آن شخص دارای اخلاق خوب، بوی خوش و چهره نیکوست.
هوش مصنوعی: من می‌توانم از هر کسی صبر و تحمل بیاموزم، جز تو، زیرا تمام وجود من فقط به خاطر توست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
بشکفته گلیست بر رخ فرخ دوست
نی نی گل نیست آن رخ فرخ اوست
همچون گل سرخ پوست آن برگ نکوست
هرگز دیدی که سرخ گل دارد پوست
ایزد که جهان به قبضهٔ قدرت اوست
داده‌ست ترا دو چیز کان هر دو نکوست
هم سیرت آنکه دوست داری کس را
هم صورت آنکه کس ترا دارد دوست
گر درد دهد به ما و گر راحت دوست
ا ز دوست هر آن چیز که آید نیکوست
ما را نبود نظر به خوبی و بدی
مقصود رضای او و خشنودی اوست
آن کس که ز بهر او مرا غم نیکوست
با دشمن من همی زید در یک پوست
گر دشمن بنده را همی دارد دوست
بدبختی بنده دان ، نه بد عهدی دوست
تا کی باشم صبور در محنت دوست
کارام دل و جان من از دیدن اوست
گر زین دوستی ترا بدرّاند پوست
از دوست همیشه دور بودن نه نکوست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.