هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به زیبایی و دلربایی محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید که شیرینی کلام او، از دوری‌اش حس می‌شود. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که با وجود زیبایی و مقام او، آنها که در کنار عده‌ای فقیر زندگی می‌کنند، به پادشاهان دسترسی ندارند و محبوبش نیز در کنار آنها نیست.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به زیبایی و دلربایی محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید که شیرینی کلام او، از دوری‌اش حس می‌شود. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که با وجود زیبایی و مقام او، آنها که در کنار عده‌ای فقیر زندگی می‌کنند، به پادشاهان دسترسی ندارند و محبوبش نیز در کنار آنها نیست.
هوش مصنوعی: این فکر به ذهنم نمی‌رسد که چه طعمی دارد این شیرینی که دور از لب و دندان من است.
هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم به مکان‌های بزرگ و باشکوه پادشاهان دسترسی پیدا کنیم، پس تو هم نباید در کنار افراد بی‌پول و گدایان خیمه بزنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معبود خودی وعابد خویشتنی
زیرا که برای خود کنی هر چه کنی
ای دوست حقیقت شنو از من سخنی
با بادهٔ لعل باش و با سیم تنی
کانکس که جهان کرد فراغت دارد
از سبلت چون تویی و ریش چو منی
ای چنگ، سرافگنده چو هر ممتحنی
در پای کشان زلف چو محبوب منی
گر حلق تراست خشک، پس در چه فنی؟
هم خشک زبانی تو و هم تر سخنی
یک روز نباشد که تو با کبر و منی
صد تیغ جفا بر من مسکین نزنی
آن روز که کم باشد آن ممتحنی
از کوه پلنگ آری و در من فگنی
معبود خودی و عابد خویشتنی
زیرا که برای خود کنی هر چه کنی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.