هرگز نبود سرو به بالا که تو داری
یا مه به صفای رخ زیبا که تو داری
گر شمع نباشد شب دلسوختگان را
روشن کند این غره غرا که تو داری
حوران بهشتی که دل خلق ستانند
هرگز نستانند دل ما که تو داری
بسیار بود سرو روان و گل خندان
لیکن نه بدین صورت و بالا که تو داری
پیداست که سرپنجهٔ ما را چه بود زور
با ساعد سیمین توانا که تو داری
سِحر سخنم در همه آفاق ببردند
لیکن چه زند با ید بیضا که تو داری
امثال تو از صحبت ما ننگ ندارند
جای مگس است این همه حلوا که تو داری
این روی به صحرا کند آن میل به بُستان
من روی ندارم مگر آن جا که تو داری
سعدی تو نیآرامی و کوته نکنی دست
تا سر نرود در سر سودا که تو داری
تا میل نباشد به وصال از طرف دوست
سودی نکند حرص و تمنا که تو داری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف زیبایی و ویژگیهای خاص محبوبی میپردازد که شاعر او را بینظیر میداند. شاعر به صورت استعاری از «سرو» و «مه» برای توصیف جذابیت و زیبایی او استفاده میکند و میگوید هرگز مانند او وجود نداشته است. او به روشنایی وجود محبوب اشاره میکند که دل سوختگان را روشن میکند و علاوه بر این، زیبایی او را با بهشتیان مقایسه میکند، در حالی که میگوید دل او هیچگاه تسلیم زیباییهای دیگر نمیشود. شاعر همچنین به قدرت و توانایی محبوب در جلب توجه دیگران و سرزنشهایی که دیگران ممکن است نسبت به او داشته باشند، اشاره میکند. در نهایت، شاعر به این نکته میپردازد که تا زمانی که عشق و وصال از طرف محبوب وجود نداشته باشد، تمنا و حرص بینتیجه است.
هوش مصنوعی: هرگز در دنیا سروی به زیبایی تو پیدا نمیشود و هیچ ماهی به روشنی چهرهات نمیرسد.
هوش مصنوعی: اگر شمعی در شب وجود نداشته باشد، این جلوهگری و زیبایی توست که دلسوزیهای شب را روشن میکند.
هوش مصنوعی: بهشتیان زیبایی هستند که دلهای مردم را میربایند، اما هرگز نمیتوانند دل ما را ببرند چون تو را داریم.
هوش مصنوعی: بسیاری از درختان سرو باطراوت و گلهای شاداب وجود دارند، اما نه به زیبایی و قد و قامت تو.
هوش مصنوعی: واضح است که قدرت و توانایی دست ما هرگز با نیروی ساعد نیرومند و توانای تو قابل مقایسه نیست.
هوش مصنوعی: سخن شیرین من در تمام دنیا منتشر شده است، اما چه کسی میتواند با قدرت شگفتانگیزی که تو داری، مقابله کند؟
هوش مصنوعی: افرادی مثل تو از حرفهای ما شرمنده نمیشوند؛ این همه شیرینی که تو داری، در شأن مگس است.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که من به دشت و بیابان میروم، اما میدانم که تو به باغ و گلستان تمایل داری. من تنها در جایی که تو حضور داری، احساس خوبی دارم و خواهان بودن در آن مکان هستم.
هوش مصنوعی: سعدی، تو درنگ نکن و دست از کوشش برندار، تا زمانی که این فکر و آرزو که در سر داری، فراموش نشود.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تمایل و میل به وصال از سوی دوست نباشد، تلاش و خواستههای تو برای رسیدن به آن نتیجهای نخواهد داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.