رودکی » مثنوی‌ها » ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه » بخش ۹۶ گفت: ای من، مرد خام کل درای پیش آن فرتوت پیر ژاژخای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شعر به نظر می‌رسد که شخصی به پیرمردی با رفتارهای عجیب و بی‌معنی اشاره می‌کند و از ناتوانی و بی‌فایده بودن او شکایت می‌کند. شاعر به نوعی احساس نارضایتی از وضعیت یا رفتارهای آن پیر را بیان می‌کند.
هوش مصنوعی: گفت: ای من، مرد نادان، در برابر آن پیر سالخورده و سخنگو چه می‌کنی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بینی و گنده دهان داری و نای
خایگان غر، هر یکی همچون درای
رفت ریمن مرد خام لک درای
پیش آن فرتوت پیر ژاژخای
روز رشن است ای نگار دلربای
شاد بنشین و به جام می گرای
تا توانی هیچ یک ساعت مباش
بی می شادی فزای غمزدای
می خور و در ساز گیتی دل مبند
[...]
ای جهان و جان بگردان روی و رای
تا بماند در جهان جانی به جای
آفتابی چون شوی تابنده روی
و آسمانی چون شوی گردنده رای
سرو باشد پیش قدت گوژپشت
[...]
هست کاری پشت و رو نه سر نه پای
روی در دیوار و پشت دست خای
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.