گنجور » رودکی » مثنوی‌ها » ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه

شهریار۷۰ در ‫۱۰ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۸ فروردین ۱۳۹۳، ساعت ۲۲:۴۱ نوشته:

با درود ، با این ابیات در مقدمه‌ی کلیله و دمنه‌ی مصحح دکتر مینوی مواجه شدم. از لحاظ معنا و مفهومی منزلتی بس شگرف در هر مصرع و واژه‌ی این ابیات به چشم می‌رسد.
تنـــها یک پرسش برای من ایجاد شده و آن هم در مصرع دوم بیت آخــر است.
از دوستان تقاضا دارم در فهم آن به بنده یاری رسانند.
با سپاس

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

م ع ح کندری در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۲۱ نوشته:

[چون مصرعِ دوم تکمیل کننده مصرعِ اولِ آن بیت می باشد، به نظر می رسد "بِه= بهتر" بجایِ "بد" مناسبتر و درست تر باشد: ،"وز همه به، بر تنِ تو جوشن است": و "بهتر" از هر چیزی، می تواند از بدنِ تو محافظت کند= هیچ زره ای مانندِ دانش نیست؛ در کل، "دانش سببِ روشنیِ دل(: جان، روح و روان) و سلامتیِ بدن (: جسم)می گردد".]

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

کیومرث در ‫۷ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۱۵ نوشته:

در بیت نخست هدف از آدم چیست؟
آدم نخستین انسان یا آدمیزاد؟ اگر آدمیزاد آیا در زمان رودکی واژه آدم را بجای آدمیزاد استفاده میکردند؟
سپاس

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امیر نیک سرشت در ‫۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۵۹ نوشته:

باسلام.برای پاسخ به حاشیه اول باید گفت که: در تمامی منابع شکل صحیح مصراع مذکور،همان"بد" است.و نمیشود بخاطر اعمال سلیقه در فهم بهتر،واژه ای را جایگزین کرد.از جهت معنی هم "دانش سپری محافظ برای وجود توست از همه ی بدی ها."
در پاسخ حاشیه ی بعدی نیز اینکه:در زمان قدیم واژه های بسیاری بودند که معنی عامتری را ایراد میکردند.آدم نیز از اینجمله است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

هاشم در ‫۵ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۲۰ نوشته:

در خصوص معنی بیت آخر به نظر بنده چنین می رسد که : دانش درون دل همانند چراغ روشنی است که تن تو را نیز از همه بدی ها بمانند سپر محافظت می کند.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

دارائی در ‫۳ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۳۳ نوشته:

مصراع اول این گونه درست است:
تا جهان بود از سر آدم فراز. یعنی از زمانی که جهان وجود داشته است از زمان حضرت آدم (ع) به بعد...

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

افسانه چراغی در ‫۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۹:۲۰ نوشته:

از سر آدم فراز یعنی از زمان حضرت آدم تا کنون.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

افسانه چراغی در ‫۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۹:۲۳ نوشته:

وز همه بد، بر تن تو جوشن است: مانند زرهی است که تو را از همه بدی‌ها محافظت می‌کند.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری:	مثنوی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

بخش ۱۳