گنجور

 
رودکی
رودکی » قصاید و قطعات »

شمارهٔ ۶

پوپک دیدم به حوالی سرخس

بانگک بر برده به ابر اندرا

چادرکی دیدم رنگین برو

رنگ بسی گونه بر آن چادرا

ای پرغونه و باژگونه جهان

مانده من از تو به شگفت اندرا

 
 
 
جدول شعر

با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکی‌درج
تعداد ابیات: ۳
خلاصه

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر تصویر زیبایی از منطقه‌ای به نام سرخس را ترسیم می‌کند. او به توصیف چادر رنگین و متنوعی می‌پردازد که در آنجا دیده است. شاعر از زیبایی‌های طبیعت و تنوع رنگ‌ها شگفت‌زده شده و به جهان اطرافش می‌نگرد.

اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
برگردان به زبان ساده

# پوپک دیدم به حوالی سرخس

بانگک بر برده به ابر اندرا

هوش مصنوعی: در اطراف سرخس، پرنده‌ای به نام پوپک را دیدم که صدای بلندی داشت و به طور خاص بر فراز ابرها پرواز می‌کرد.

 اخطار: برگردان‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.

# چادرکی دیدم رنگین برو

رنگ بسی گونه بر آن چادرا

هوش مصنوعی: چادری رنگارنگ و زیبا را دیدم که بر آن رنگ‌های مختلفی نقش بسته بود.

 اخطار: برگردان‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.

# ای پرغونه و باژگونه جهان

مانده من از تو به شگفت اندرا

هوش مصنوعی: ای موجودی که در جهانی پر از زیبایی و تنوع هستی، من از وجود تو حیرت‌زده‌ام.

 اخطار: برگردان‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
رونوشت متن رونوشت نشانی نمای مشابه کتابهای چاپی (فقط رایانه)
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
روند بازدیدها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
روند بازدیدها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
روند بازدیدها
حاشیه‌ها
شمارهٔ ۶ به خوانش مجید آخته
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
فعال یا غیرفعال‌سازی قفل متن روی خوانش من بخوانم
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
روند بازدیدها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
روند بازدیدها
حاشیه‌ها
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
روند بازدیدها
حاشیه‌ها

معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است

اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
روند بازدیدها
حاشیه‌ها
بارگذاری روند بازدیدها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
روند بازدیدها
حاشیه‌ها

تا به حال ۹ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...

فیروز در ‫۱۴ سال قبل، پنجشنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۰، ساعت ۱۸:۳۹ نوشته:

بادرود
از دوستان خواهشمندم .نسبت به معنای سروده ها هم نظر بدهند تا عقاید شاعر بیشتر به میان عموم برده شود.

reply flag link

 
مهرداد پارسا در ‫۸ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۰۸ نوشته:

پوپک نام پارسیِ هدهد است که در ادبیات عامه بخصوص داستان سلیمان و ملکه سبا نقشی پررنگ دارد.
از ویژگی های منحصر بفرد ادبیات فارسی که سبکِ خراسانی می تواند نمادی واقعی از روح حاکم بر آن باشد این است که با نگاهی معصومانه و خالص طبیعت اطراف را می کاود و اوجِ حیرت فلسفی آن از مشاهدۀ زیبایی های طبیعی حاصل می شود؛ برعکس ادبیات پرطمطراق، ذهنی و تصنعیِ عرفانی که معمولا قشر خاصی از جامعه را با داشتن علوم معقول و منقول مخاطب خود قرار داده است.
حقیقت فلسفه در واقع همین نگاه خالص و بی غلّ و غشِّ شعرای پارسی گوی سبکِ خراسانی است که مقدمه شاهنامه و ستایش خرد توسط فردوسی، و همچنین گرامیداشت زندگانی زمینی و زیبایی ها و نشاط طبیعی آن در رباعیاتِ خیام، و البته عرفانِ ایرانی غزلیات حافظ که رندانه زمین و آسمان را به هم پیوند می دهد و هر چه حیرت است از نقش و خط و خال معشوق می گیرد و زبان ایماها و اشاره های هستی را به خوبی فهم می کند، از مصادیق روشن و واضح آن است. این همه با عرفانِ نوافلاطونیِ صوفیه بسیار متفاوت است؛ و تمام این معصومیت و خلوصِ دستگاه معرفت شناسی خاص حکیمان ایران زمین است.

reply flag link

 
سید عباس جلادتی در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۲۹ نوشته:

گویا مصرع اول از بیت سوم اشکال وزنی دارد؟ هر قدر تلاش کردم نمی توان آن را در وزن خواند.

reply flag link

 
احمد کیایی در ‫۱ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۹ بهمن ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۵۹ پاسخ داده:

پَرغونه - بَژگونه. اگر الف باژگونه را بیندازید وزن درست است. رودکی از اختیار شاعری استفاده کرده و بین این دو واژه جناس ایجاد کرده و مصرع را آهنگین‌تر ساخته است.

 

 

 

reply flag link

 
سید عباس جلادتی در ‫۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۹:۲۰ پاسخ داده:

با تشکر از توضیح شما، به نظر می رسد حتی اگر الف باژگونه را بیندازید و بَژگونه بخوانید (ای پرغونه و بژگونه جهان)، باز هم اشکال وزنی برقرار است و ظاهرا این مصرع اشتباه ضبط شده. جناب رودکی شاعر بزرگی است که متاسفانه بسیاری از اشعاری وی نیز به دست ما نرسیده و در هر صورت امکان ندارد چنین خطای وزنی مرتکب شده باشد. خواهشمندم اگر کسی نگارش صحیح این مصرع را می داند یا می تواند از طریق حدس و گمان آن را بیابد، دریغ نفرماید.

آنچه که از توضیح شما به نظرم رسید اینستکه شاید نه باژگونه و نه بژگونه، بلکه "بژگون" درست باشد. در این صورت اشکال وزنی تا حدی برطرف می شود اما هنوز در مورد نحوه تلفظ یا نگارش صحیح "پرغونه" به نحوی که وزن (مفتعلن مفتعلن فاعلن) را دچار اشکال و اختلال نکند جای سوال وجود دارد.

 

 

reply flag link

 
احمد کیایی در ‫۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۴، ساعت ۰۹:۵۵ پاسخ داده:

اگر دقت و تمرکز بفرمائید می‌توانید وزن «مفتعلن مفتعلن فاعلن» را بیابید.

reply flag link

 
علی در ‫۵ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۰۰:۱۸ نوشته:

باژگونه
لغت‌نامه دهخدا
باژگونه . [ ن َ / ن ِ ](ص مرکب ) واژگونه . عکس . قلب . (برهان قاطع). سرنگون .منکوس . ناراست . (ناظم الاطباء). اندروا. وارونه . (فرهنگ جهانگیری ). مقلوب . باشگونه

reply flag link

 
علیرضا در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۱۳ نوشته:

پرغونه به معنای زشت و نازیبا می باشد.

reply flag link

 
پسرک بی نام و نشان در ‫۲ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۳۱ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۵۸ نوشته:

با درود به دوستان گرامی، یاران همیشگی.
کمی تامل کردم، فکر میکنم بیت سوم ، مصراع اول ، "واو" اضافی است در میان پَرغونِه و باژگونه (همان واژگونه). خواهش میکنم در صورت امکان تصحیح بفرمائید.

reply flag link

 
سید عباس جلادتی در ‫۵ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۹:۲۴ پاسخ داده:

اگر منظور شما این است که با حذف واو اشکال وزنی بر طرف می شود، فرمایش شما درست نیست و با حذف واو هم اشکال وزنی همچنان بر قرار است. ظاهرا این مصرع در نسخه ها به نحوی کاملا اشتباه درج شده و حدس زدن اینکه درست آن چه بوده، کار دشواری است.

reply flag link

 
سینا پهلوان در ‫۲ سال قبل، شنبه ۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۴۰ نوشته:

با وجودی که از زمان زندگی و سرودن اشعار توسط رودکی، حدود دویست سال از از بین رفتن ایران ساسانی گذشته، هنوز کلمات اصیل پارسی جاری بوده است.

reply flag link

 
برمک در ‫۹ ماه قبل، یکشنبه ۲۳ دی ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۵۸ نوشته:
مظاهر مصفا هجایی در فروزانفر به پیشباز این سروده رودکی گفته که چنین است این هجا ده سال دکترای اورا بتاخیر انداخت   لوچکی دیدم به حوالی طبس زشت و بد و کوته و بدمنظرا   شاپوکی بر سر و دو موی بر عینککی بر سر و چشم اندرا   یادش ناید که به خردی درون با دو سه شیخک بچه دیگرا   از سر حجره به ته حجره باز جفت زدی چون خر و چون انترا

reply flag link

 
برمک در ‫۹ ماه قبل، یکشنبه ۲۳ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۰۲ نوشته:

واژگونه/باژگونه/باشگونه/گاژگونه=کجگونه و وارونه است
 گ/ب/و در پارسی به هم گردند
باژگونه/گاژگونه

reply flag link

 

برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.