|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و رنج ناشی از دوری محبوب سخن میگوید. او احساسات عمیق خود را بیان میکند و به سوختن دلش از عشق و غم اشاره میکند. اشاره به آتش و آب نمادهای روشنی از عشق و غم هستند که بر آتش درون او تأکید میکند. در نهایت، شاعر به وضعیت خود در عصری که به دور از محبوبش است میپردازد و از سوختن خود مینالد.
هوش مصنوعی: سرم روی بالش و بدنم بر روی فرش است. بگذار هر چیز ناخوشی که به گذشته مربوط میشود بسوزد و از بین برود.
هوش مصنوعی: من آتش درون خودم را پنهان میکنم، چون میترسم که دل کسی از این آتش بسوزد.
هوش مصنوعی: ای کاش کسی ببیند که چطور از درد و گریه میسوزم، در حالی که آب وجود دارد و آتش هنوز هم میسوزاند.
هوش مصنوعی: رضی به خاطر جدایی از تو در عذاب و رنج است، چه برسد به آنکه خس، این گیاه نرم و بیدفاع، از دوری آتش بسوزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.