درون کلبه تنگی شبانگاه
ز آتشدان، به هرسو شعله خیزد
در آتش چوب تر همچون دل من
«سری سوزد، سری خونابه ریزد»
سراید ساز، از سوز جدایی
به گوشم نغمههای آشنایی
ز برف بهمنی پوشیده هامون
پرند سیمگون بر پیکر خویش
من از سیمینه هامون باز یابم
نشان دلبر سیمینبر خویش
صبا در گوش من نام تو گوید
نسیم آهسته پیغام تو گوید
کجایی؟ کز نوای آتشینم
دلت در سینه گردد آتشانگیز
میان برف و یخ در آتشستم
به برف اندر شگفت است آتش تیز
جهان در دیده من محو و تاریک
تو از من دور و من با مرگ نزدیک
برآر ای ساز، آوازی که گردون
طریق سازگاری پیش گیرد
فراخوان بخت ره گم کردهام را
که راه آشیان خویش گیرد
به سردی گر فلک بیداد کیش است
دل من، گرم از سودای خویش است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساس تنهایی و درد جدایی صحبت میکند. او در کلبهای تنگ و در کنار آتش نشسته و شعلههای آتش را به دل خود تشبیه میکند که میسوزد. نغمههای آشنا و یاد دلبرش را به یاد میآورد که در این میان، صدای نسیم نیز پیغام محبوبش را به او میآورد. شاعر احساس میکند که در میان برف و یخ، آتش او همچنان شعلهور است و با وجود دوری محبوبش، دلش گرم از عشق اوست. در نهایت، او از ساز میخواهد که به او کمک کند تا راه به خانه دلبرش را پیدا کند و به آرامش برسد.
هوش مصنوعی: در شب، در کلبهای کوچک و تنگ، شعلههای آتش از اجاق بالا میروند و به هر طرف پخش میشوند.
هوش مصنوعی: دل من همچون چوب مرطوبی است که در آتش میسوزد و از آن اشک و خونابه میریزد.
هوش مصنوعی: ای خنیاگر، از درد جدایی، نغمههای آشنا به گوشم میرسد.
هوش مصنوعی: هامون که در برف سنگین پوشیده شده، برازنده و زیبا، با رنگ نقرهای بر تن خود نمایان است.
هوش مصنوعی: من از سرزمین زیبای هامون نشانهای از محبوب زیبای خود را پیدا میکنم.
هوش مصنوعی: باد ملایم در گوش من نام تو را میگوید و پیغام تو را با لطافت به من منتقل میکند.
هوش مصنوعی: تو کجایی که صدای شوق و احساس من در دل تو شعلهور شده و آتش را در سینهات روشن میکند؟
هوش مصنوعی: در میان برف و یخ، من در آتش قرار دارم و این که آتش در میان برف به شدت میسوزد، واقعاً عجیب است.
هوش مصنوعی: دنیا در نظر من مبهم و تاریک است، تو از من دوری و من به مرگ نزدیک هستم.
هوش مصنوعی: ای ساز، نغمهای را برآور که راه آسمانی را برای همدلی و هماهنگی باز کند.
هوش مصنوعی: از بخت میخواهم که مرا که راه را گم کردهام، به سوی خانهام هدایت کند.
هوش مصنوعی: اگر آسمان به من ظلم کند و سرد باشد، دل من گرم است به خاطر آرزوها و خواستههای خودم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
دل عاشق مثال چوبتر بی
سری سوجه سری خونابه ریجه
همین شعر » بیت ۲
در آتش چوب تر همچون دل من
«سری سوزد، سری خونابه ریزد»
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.