اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط
»
شمارهٔ ۴۴
از مهر تو بر پای دلم قَید شدَه
مپسند مرا اسیر هر کید شده
دریابم از آن پیش که چون دریابی
دامی بینی دریده و صَید شده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از گرفتار شدن به عشق و محبت سخن می‌گوید. او به محبوبش اعلام می‌کند که عشقش او را به شکل اسیری در آورده و از او می‌خواهد که زودتر او را نجات دهد، پیش از آنکه شرایط بدتر شده و او به دام بیفتد. در واقع، شاعر از احساس بندگی و ضعف خود در برابر عشق می‌گوید و نگرانی‌اش را درباره عواقب این عشق ابراز می‌کند.
هوش مصنوعی: از محبت تو قلبم به انحراف درآمده است، پس نپسند که من به دام هر فریبی گرفتار شوم.
هوش مصنوعی: قبل از آنکه گرفتار دام شوی و شکار کنی، سعی کن که به حال و روز خود پی ببری و از شرایط پیش رو آگاه شوی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.