اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن
»
شمارهٔ ۱۷
ای آمده گریان زتو خندان همه کس
از آمدن تو گشته شادان همه کس
امروز چنان باش که فردا که روی
خندان تو به در روی و گریان همه کس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به شادی و خوشحالی ناشی از حضور یک شخص خاص اشاره دارد. وقتی این فرد می‌آید، همه افراد شاد و خندان می‌شوند. شاعر از این می‌خواهد که امروز به گونه‌ای رفتار کند که فردا که دوباره به او نگاه می‌شود، باز هم چهره‌ای خندان داشته باشد و دیگران ناراحت نباشند. در واقع، این شعر نگاهی به تاثیرات مثبت حضور یک نفر در زندگی دیگران دارد.
هوش مصنوعی: تو که با آمدنت همه را خوشحال کردی و حتی کسانی که در غم و اندوه بودند، با دیدن تو لبخند بر لبانشان نشسته است.
هوش مصنوعی: امروز طوری رفتار کن که وقتی فردا از دنیا رفتی و دیگران به یاد تو هستند، تصویر و یاد تو برایشان یادآور شادی باشد و نه اندوه.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای یاد تو مونس روان همه کس
وی نام تو صیقل زبان همه کس
جانم بهوای تست شادان همه عمر
جان من تنها نه که جان همه کس
سر زلفین تو شد رشته جان همه کس
لعل و یاقوت لبت قوت روان همه کس
تا تو آب دهن انداخته ای در دل خاک
پر شد از شهد و شکر کاسه وخوان همه کس
بسکه ذکر دهن و فکر لبانش کردی
[...]
از ضعف تنت رفته توان همه کس
وز درد تو خسته استخوان همه کس
یک تن ز ملامت تو بی دردی نیست
پیوند به جان تست جان همه کس
ای آمده گریان تو و خندان همه کس
وز آمدن تو گشته شادان همه کس
امروز چنان بزی که فردا چو روی
خندان تو برون روی و گریان همه کس
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.