اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۳۳ - العبودیة حُسنی که گواه صنع معبود بود چون حسن بتم زلطف موجود بود رو بر در او ایاز می باش مُدام تا عاقبت کار تو محمود بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به زیبایی و جذابیت حقیقی اشاره می‌کند که نشانه‌ای از خالق وجود دارد. او از ایاز (خدمتکار خاص یک پادشاه) می‌خواهد که همیشه در درگاه معشوق بماند، زیرا در نهایت، کار و سرنوشت او به نیکی ختم خواهد شد.
هوش مصنوعی: زیبایی‌ای که نشانی از آفرینش خداوند دارد، مانند زیبایی محبوب من است که از لطف و وجود او نشأت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: همیشه به درِ او توجه کن و در پیش او حاضر باش؛ چرا که در نهایت، نتیجه کار تو به خوبی و سعادت منتهی خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا در دو جهان قضای معبود بود
تا خلق جهان و چرخ موجود بود
گر ملک بود بدست محمود بود
ور سعد بود بدست مسعود بود
هر بوده که او ز اصل نابود بود
نابوده و بود او همه سود بود
گر یک نفسش پسند مقصود بود
نابود شود هر آینه بود بود
حُسنی که گواه حسن معبود بود
چون حسن بتم زلطف موجود بود
رَو بر در او اَیاز می باش مُدام
تا عاقبت کار تو محمود بود
از هر چه در این دایره موجود بود
مقصود شناسایی معبود بود
مقصود حق از وجود ما معرفتست
ور نی ز وجود ما چه مقصود بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.