اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۵۲
یا رب تو مرا به هیچ مغرور مکن
وز خویشتنم به هیچ مهجور مکن
از بهر رباطی و دهی ویرانه
درویشی را از دل من دور مکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خداوند درخواست می‌کند که او را دچار خودبزرگ‌بینی نکند و از خود دور نکند. او همچنین اشاره می‌کند که حتی به خاطر اماکن و دنیاهای ویران، نباید دل درویشی را از او دور کند. در واقع، شاعر به تواضع و ارتباط نزدیک با خدا و دیگران اهمیت می‌دهد.
هوش مصنوعی: ای پروردگار، مرا به هیچ چیزی متکبر نکن و از خودم به دور نمان، به گونه‌ای که احساس بی‌کسی کنم.
هوش مصنوعی: به خاطر روستاها و مکان‌های خراب، درویشی را از دل من دور نکن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جویا خود را به شعر مشهور مکن
بسیار ازین مقوله مذکور مکن
باشد نمک صحبت احباب سخن
بی قاعده اش صرف مکن شور مکن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.