اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۲۰۶ - القضا و القدر
در مطبخ عشق پاکبازان قضا
کردند به غربیل بد از نیک جدا
از چشمهٔ غربیل فروشد مقصود
مستی همه بر سر آمد اینک من و ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تصویرسازی از عشق و پاکی میپردازد. او به نماد غربیل اشاره میکند که خوب و بد را از هم جدا میکند. به نوعی، عشق همچون چشمهای است که موجب مستی و شیدایی میشود و در نهایت شاعر از حالت مستی و شور و شوق خود و دیگران صحبت میکند.
هوش مصنوعی: در آشپزخانه عشق، پاکبازان تقدیر را با غربال جدا کردند؛ بدی را از نیکی تفکیک کردند.
هوش مصنوعی: از چشمهٔ غربیل، هدف از نوشیدن مستی و شوق به بنمایههای زندگی نمایان میشود. اکنون زمان آن رسیده که من و دیگران به این حقیقت پی ببریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یا رب به محمّد و علی و زهرا
یا رب به حسین و حسن و آلعبا
کز لطف برآر حاجتم در دو سرا
بیمنتِ خلق یا علی الاعلا
بگرستم زار پیش آن کام و هوا
گفتا مگری پند همی داد مرا
پنداشت مگر کآب نماند فردا
نتوان کردن تهی به ساغر دریا
بر چهره خوب تو فشاندیم ثنا
جان و دل و دیده هر سه کردیم فدا
در هر چه کنی ز دل بدادیم رضا
حکمی که کنی و گر بجانست روا
من خفته بدم دوش دل از یار جدا
بر بالینم رسته یکی شاخ گیا
بیخش غم و درد و حسرت و بار بلا
از هر سه بلا جان و دلم گشته ملا
ای یافته دین ذوالجلال از تو ضیا
وز تو کرم طبیعی و صدق و صفا
غایب مکن ایدوست که از نظم ثنا
غایب نشدست هیچ حرفی بخطا
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.