هوش مصنوعی: در این شعر شاعر از احساس خجلت و شرمندگی خود به خاطر گناهانی که انجام داده سخن می‌گوید. او می‌خواهد از سایه محبوب خود دور شود و به زیر نور آفتاب برود، به این معنی که از عفو و بخشش او بهره‌مند شود و در واقع به دنبال روشنایی و رهایی از شعور و عذاب وجدانش است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر شاعر از احساس خجلت و شرمندگی خود به خاطر گناهانی که انجام داده سخن می‌گوید. او می‌خواهد از سایه محبوب خود دور شود و به زیر نور آفتاب برود، به این معنی که از عفو و بخشش او بهره‌مند شود و در واقع به دنبال روشنایی و رهایی از شعور و عذاب وجدانش است.
هوش مصنوعی: از شرم این گناه که بخشش آن به تو وابسته است نه به نعمت‌های خداوند.
هوش مصنوعی: می‌خواهم از زیر سایه تو خارج شوم و در روشنایی آفتاب پنهان شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
بر جانور و نبات و ارکان
سالار که کردت ای سخن‌دان؟
وز خاک سیه برون که آورد
این نعمت بی‌کران و الوان؟
خوانی است زمین پر ز نعمت
[...]
آبان روز است روز آبان
خرم گردان به آب رز جان
بنشین به نشاط و دوستان را
ای دوست به عز و ناز بنشان
تا باده خوریم و شاد باشیم
[...]
آدینه و صبح و عید قربان
فرخنده گشاد هر سه یزدان
بر ناصر دین و تاج ملت
شاه عجم و پناه ایران
سنجر که نهیب خنجر او
[...]
دین را حرمیست در خراسان
دشوار ترا به محشر آسان
از معجزه‌های شرع احمد
از حجت‌های دین یزدان
همواره رهش مسیر حاجت
[...]
ای روی تو آفتاب تابان
بردی دل و نیست بر تو تاوان
تو آفت جانی و جهانی
نام تو نهاده‌اند جانان
چون عهد تو پشت من شکسته
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.