عنصری » رباعیات » شمارهٔ ۳۱ ای شب نکنی اینهمه پرخاش که دوش راز دل من مکن چنان فاش که دوش دیدی چه دراز بود دوشینه شبم هان ای شب وصل آنچنان باش که دوش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از شب شکایت میکند و از آن میخواهد که همچون شب گذشته، پرخاش نکند و راز دل او را فاش نسازد. او به طولانی بودن شب گذشته اشاره میکند و از شب میخواهد که در وصال محبوب، همانند شب گذشته باشد.
هوش مصنوعی: ای شب، از این همه سر و صدا دست بردار، چون دیشب راز دلم را اینقدر علنی نکن.
هوش مصنوعی: دیشب چقدر طولانی بود، ای شب وصال، ای کاش به همین شکل بگذری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش
گفتا: کشمت- گفتمش: ای کاش که دوش
میکشتی و از غصه نمی بایستم
هر شب گفتن: شبا چنان باش که دوش!
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.