بدیشان نبد ز آتش مهر تیو
بیک ره برآمد ز هر دو غریو
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
بدیشان نبد ز آتش مهر تیو
بیک ره برآمد ز هر دو غریو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این دو نفر که از آتش عشق تیو (کاوه آهنگر) به خطر افتادهاند، از یک مسیر خاص و پرغرش به سمت یکدیگر حرکت کردند.
هوش مصنوعی: در دل آنها از محبت و عشق خبری نیست، اما در هر دو طرف صدای خروش و تلاش به گوش میرسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بچپ بر همی رفت رهام نیو
سوی راستش چون سرافراز گیو
یکی مهره بازست گیتی که دیو
ندارد بترفند او هیچ تیو
دل کوس بستد ز تندر غریو
سر خشت برکند دندان دیو
به یک دست او بود گودرز و گیو
ز سوی دگر پور گشواد نیو
طلایه به پیش سپه برد نیو
ز پیلان جهان پر ز جوش و غریو
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.