در استشفای عارفانه در طریق اهل وجد گوید.
ساقیا جام دگر لبریز کن
آتش ما را ز آبی، تیز کن
تا خرد، ثابت بود بر جای خویش
مدعا را پرده می‌گیرد به پیش
سرخوشم کن ز آن به جان پرورده‌ها
تا توّهم را بسوزم، پرده‌ها
مست گردم، رشته‌ای آرم به دست
قصۀ مستان که گوید غیر مست؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر عارفانه، شاعر از ساقی می‌خواهد که جامی پر از شراب دیگر برایش بیاورد تا آتش عشقش را با آب شراب خاموش کند. او می‌خواهد دل و عقل خود را ثابت نگه دارد و از توهمات و پرده‌هایی که حقیقت را می‌پوشانند، رها شود. شاعر همچنین می‌خواهد با نوشیدن شراب، مست شود و به بیان داستان مستان بپردازد، حتی اگر خودش در حالت مستی باشد. این اشعار بیانگر جستجوی شادی و رهایی از قید و بندهای دنیوی هستند.
هوش مصنوعی: در سیر و سلوک عارفانه، انسان باید به درک و احساسات عمیق دست یابد.
هوش مصنوعی: ای ساقی، یک جام دیگر پر کن و آتش اشتیاق ما را با آب تازه‌ای شعله‌ورتر کن.
هوش مصنوعی: تنها زمانی که عقل و درک انسان بر سر جای خود محکم بماند، می‌تواند حقایق را به خوبی پنهان کند.
هوش مصنوعی: مرا شاد کن از آن چیزهایی که روح را شاداب می‌کند تا بتوانم خیالات نادرست را از بین ببرم و حجاب‌ها را کنار بزنم.
هوش مصنوعی: من غرق در مستی می‌شوم و رشته‌ای از داستان‌های سرخوشی و شادابی به دست می‌گیرم. چه کسی جز مست‌ها می‌تواند این داستان‌ها را بگوید؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.