برخیز تا کنیم صبوحی هوای باغ
کز فیض ابر گشت منور فضای باغ
خوش وقتِ اهل فیض که بر گردن آورند
هر بامداد رخت سوی تخت جای باغ
در نیفه های غنچه نهادند نافه ها
تا مشک بیز کرد نسیمش هوای باغ
شادی روی آنکه به شادی علی الصباح
بر ما کند گشاده درِ دل گشای باغ
دهقان نگر که گه گه در تاب آفتاب
تا سی سه چار آب برد از برای باغ
الوان نعمتش دهد الحق جزای آنک
خاری به روزگار برآرد ز پای باغ
می نیست آب رز که مسیح است در خواص
انگور چیست مریم دوشیزه زای باغ
دیوار ها بلند چرا برکشیده اند
وز خار تیغ ساخته پرچین های باغ
تا هر زمان به گل نرسد دست ناصواب
از بیم زهر خار مخالف گزای باغ
خوار و خجل بماندی اگر داستان من
بر گوش بگذراندی دستان سرای باغ
آیا نزاریا بودت بخت آنکه باز
با دوستان صبوح کنی در سرای باغ
از بیرجند دورم و چون بی دلان مست
مشتاق بانگ بلبلم و مبتلای باغ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر با دعوت به برپایی صبحگاهی در باغ آغاز می‌شود و به زیبایی‌های آنجا اشاره می‌کند. شاعر از فیض باران و نور خورشید صحبت می‌کند که باعث رونق باغ شده است. او خوشحال است از اینکه بعضی از افراد هر صبح به سراغ باغ می‌آیند. تنوع نعمت‌ها و زیبایی‌های طبیعت، همچون انگور و گل‌ها، به تصویر کشیده می‌شود. در ادامه، شاعر به ایجاد دیوارها و پرچین‌ها برای حفظ زیبایی باغ و جلوگیری از آسیب به آن اشاره می‌کند. او در نهایت از دوری خود از دوستانش و longing (اشتياق) به باغ و صدای بلبلان ابراز حسرت می‌کند. شعر به نوعی نمایانگر عشق به طبیعت و دوستدار بودن از زیبایی‌های آن است.
هوش مصنوعی: بیا بلند شویم و نوشیدنی صبحگاهی بخوریم، چون به خاطر باران، حالا هوای باغ زیبا و روشن شده است.
هوش مصنوعی: خوش بحال کسانی که از نعمت‌های الهی بهره‌مندند و هر صبحگاهی با شادی و نشاط به سمت باغی زیبا و راحتی می‌روند.
هوش مصنوعی: در دشت های پر از غنچه، خوشبوکننده‌ها را قرار دادند تا بوی خوش مشک به وسیله نسیم، فضای باغ را معطر کند.
هوش مصنوعی: کسی که با خوشحالی صبح به صبح بر ما وارد می‌شود، دل را شاد و باغ زندگی را گشوده می‌کند.
هوش مصنوعی: کشاورز، توجه کن که گاه‌گاهی در زیر تابش آفتاب، تا سی یا چهل بار آب از چاه برای آبیاری باغ برمی‌داری.
هوش مصنوعی: خداوند جزای نیکی‌ها را به انسان می‌دهد، زیرا کسی که در برابر مشکلات و چالش‌ها صبر کند و تلاش کند، مانند گلی است که از دل خاک و خاری در باغ روییده و شکوفا می‌شود.
هوش مصنوعی: این شعر اشاره به ویژگی‌های خاص و معجزه‌آسا دارد که به برخی از موجودات و عناصر نسبت داده می‌شود. در اینجا، آب انگور به عنوان چیزی مقدس و با ارزش یاد شده که شباهت‌هایی به ویژگی‌های مسیح دارد. همچنین، مریم دوشیزه به عنوان مادر مسیح، نشان‌دهندهٔ پاکی و اهمیت خاصی در این زمینه است. به طور کلی، تصویرهایی از طبیعت و معجزات مذهبی به هم پیوند خورده‌اند و به جذابیت و قدر و منزلت آنها اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: دیوارها چرا این‌قدر بلند ساخته شده‌اند و حصار باغ از تیغ‌های خاری تشکیل شده است؟
هوش مصنوعی: هرگاه که دست نادرست نتواند به گل برسد، به خاطر ترس از زهر خاری که در برابرش است، بهتر است از ورود به باغ پرهیز کند.
هوش مصنوعی: اگر داستان من را بشنوی، به طور حتم شرمنده و خجالت‌زده خواهی شد.
هوش مصنوعی: آیا تو بخت خوشی داری که دوباره با دوستانت در باغ نوشیدنی بخوری؟
هوش مصنوعی: دور از بیرجند هستم و مانند بی‌دلان، که دلشان برای نغمه‌های بلبل تنگ شده است، مشتاق صدای او و دلبسته باغ هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باشد ز سرو قد تو خرم های باغ
در گلستان ز روز تو برگ و نوای باغ
چون خاک آستان تو فردوس جنت است
بخشد نسیم از سر کویت عطای باغ
تا داد غنچه زر بصبا و گره گشاد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.