ای در بیابان غمت سرگشته هر جایی دلی
وا مانده در ره صد هزار افتاده در هر منزلی
هر چوب ثعبان کی شود شیطان سلیمان کی شود
این ره به پایان کی شود الا به پای کاملی
انسان به رتبت از سمک چون رفت بر بام فلک
ترتیب شیطان و ملک ز اول چه بود آب و گلی
شیطان که اصل شر بود کی با ملک هم بر بود
حاشا کجا هم سر بود هرگز محق با مبطلی
هر کس به کف آرد صدف لیکن کمرآید در به صف
تا خود که باید این شرف آری که باید مقبلی
بسیار مخلوق خلق برد از زبر دستان سبق
بی حاصل توفیق حق کوشش ندارد حاصلی
خود دیده مرد دین نشد بی دیده روشن بین نشد
هر بیدقی فرزین نشد کسری نشد هر عادلی
ای یار اگر اهل دلی دست از دو عالم بگسلی
فرمان بری گر عاقلی بر سازی از خود عاقلی
در خود رو و با خود نشین خود را مدان خود را مبین
در عشق روشن تر ز این هرگز نباشد مشکلی
آیین نام و ننگ را بگذار و در ده جام را
کاین بحر بی انجام را پیدا نیامد ساحلی
ره نیست هر دلتنگ را در عشق جز یک رنگ را
کو ترک نام و ننگ را همچون نزاری مقبلی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ابراز اندوه و جستجوی حقیقت در زندگی میپردازد. شاعر از بیقراری و سرگشتگی انسانها در دنیای مادی میگوید و تأکید میکند که برای رسیدن به کمال و درک عمیقتری از عشق و حقیقت، باید از قید و بند نام و ننگ اجتماعی رها شد. در ادامه به تضادهای وجودی چون شیطان و ملک اشاره شده و اینکه انسان در مسیر کمال باید خود را از ظواهر عالم جدا کند تا به حقیقت برسد. در نهایت، شاعر دعوت میکند که به عشق و وعدههای درونی خود بپردازیم و تمام محدودیتها و تنگناها را کنار بگذاریم تا به صفای واقعی دست یابیم.
هوش مصنوعی: ای کسی که در بیابان غم خود سرگردان هستی، دلهایی در جایجای دنیا ماندهاند و در مسیر زندگی، افراد زیادی در هر مرحله دچار مشکل و افتادهاند.
هوش مصنوعی: هر چیزی که بهظاهر خطرناک یا مشکل به نظر میرسد، در واقع ممکن است در نهایت به خیر و صلاح منجر شود. اما این راه فقط با تلاش و کوشش کامل میتواند به نتیجه برسد و به پایان رضایتبخشی برسد.
هوش مصنوعی: انسان با بالا رفتن از مرتبهاش و رسیدن به مقامهای بلند، تفاوتهای بین شیطان و فرشتگان را میبیند. در آغاز، هر دو از طبیعتی ساده و اولیه برخوردار بودند، مثل آب و گل.
هوش مصنوعی: شیطان که خود مظهر شرارت است، هرگز نمیتواند با فرشتگان و موجودات نیک و صالح هم سطح باشد. هرگز نمیتوان او را در یک رتبه و مقام با چیزهای حق و درست قرار داد؛ یعنی حق هیچگاه به باطل نمیپیوندد.
هوش مصنوعی: هر کسی میتواند صدفی را بگیرد، اما باید در صف بایستد تا به مقام و منزلتی که شایستهاش است برسد. این شایستگی تنها برای کسانی است که لایق آن هستند.
هوش مصنوعی: بسیاری از موجودات، با وجود اینکه دست به خلق و ساخت میزنند، به دلیل تلاشهای بیفایده و نداشتن توفیق الهی، به نتیجهای نخواهند رسید.
هوش مصنوعی: انسانی که به درستی نمیبیند و فهم روشن ندارد، هرچقدر هم که در دین به ظاهر قوی باشد، به حقیقت نمیرسد. فردی که درک و بینش ندارد، به همان اندازه بیفایده است که کسری، فرمانروای عادل، بیتحلیل و بصیرت باقی بماند.
هوش مصنوعی: ای دوست، اگر واقعاً قلبی از عشق داری و از این دو جهان (دنیا و آخرت) دست بکشی، اگر عاقل هستی، میتوانی خود را از قید این جهان رها کنی و به مرتبهای از عقل و فهم برسی.
هوش مصنوعی: در دل خود به راحتی نشین و خود را کم اهمیت ببین. در عشق، روشنتر از این هیچ مشکلی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: آداب و رسوم و موضوعات مربوط به عزت و شرم را فراموش کن و در عوض، بر روی لذت و نوشیدنی متمرکز شو، زیرا این زندگی بیپایان و بیساحل هیچگاه به یک نقطهی امن و ثابت نمیرسد.
هوش مصنوعی: در عشق، برای کسی که دلتنگ است، راهی وجود ندارد جز اینکه به یک رنگ و حالتی متمایل شود و نام و ننگ را کنار بگذارد، مانند نزاری که از محبت و شوق قبلی خود عدول نمیکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بگذشت بر نظارگان نگذاشت در قالب دلی
از حسن او پر دیدهام این شیوه در هر منزلی
چون باد بر ما بگذرد بر جانب ما ننگرد
آرام دلها می برد وصل چنین مستعجلی
دلهاست در غوغای او سرها پر از سودای او
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.