عجب سرّیست مردان را درونِ سینه پوشیده
نه با کس گفتهاند ایشان نه زایشان کس نیوشیده
کی از سر جوشِ رمزِ دیگ ایشان چاشنی یابد
کسی کو نیست در بود و نبودِ خویش جوشیده
کسی کز خود برون آید دگر از خویش ننماید
ز خویش آگه برون ناید که شد در خویش پوشیده
ز خود بینی نبینی جز عدم از خود ببر یارا
که برکم در وجود آید ز شاخ و برگ خوشیده
نبینی عقل را چون عشق بام و در فرو گیرد
همه با او گذارد سر چه ورزیدهست و کوشیده
نه خواهد آمدن با خویش نه هُشیار خواهد شد
کسی کز مبداء فطرت شرابِ شوق نوشیده
نزاری بلبل بستانِ عشاق است و از مستی
گهی بر سرو نالیده گهی بر گل خروشیده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهی راز و عمق احساسات مردان است. شاعر بیان میکند که مردان در دل خود چیزهایی دارند که نمیتوانند به زبان بیاورند و هیچکس از آنها آگاه نیست. آنها در جستجوی هویتی هستند که فراتر از وجود مادی خود باشد. عشق و شور و شوق در آنها میجوشد، اما این احساسات حتی در وجود خودشان نیز پنهان هستند. شاعر به زیبایی شور و حماسه در زندگی عاشقانه و همچنین ناتوانی عقل در درک عشق را به تصویر میکشد. در نهایت، تصویر بلبل عاشق به کار رفته که گاهی از شادی و گاهی از درد به ناله میپردازد، نشانهای از جاهطلبی و پیچیدگی عشق است.
هوش مصنوعی: عجب رمز و رازی است که مردان در دل خود دارند. این راز را به هیچکس نگفتهاند و هیچکس هم از این راز خبر ندارد.
هوش مصنوعی: کسی که در درون خود از کشمکش و رمز و راز زندگی سر برآورده باشد، میتواند از جوش و خروش دیگ احساسات و افکار دیگران بهرهمند شود. اما فردی که نمیتواند به درستی خود را بشناسد و در واقعیت وجود خود نمیجوشد، قادر به درک این رمز و رازها نخواهد بود.
هوش مصنوعی: کسی که از خود خارج شود و از وجود خودش فاصله بگیرد، دیگر نمیتواند به خود و درونش آگاه باشد. او نمیتواند بفهمد که چه چیزی در درونش پنهان شده است.
هوش مصنوعی: اگر تمرکزت بر خودت باشد، تنها عدم و نیستی را میبینی؛ پس ای دوست، خود را کنار بگذار تا جشنی از وجود و زندگی درختان و گلها در درونت شکوفا شود.
هوش مصنوعی: عقل را نمیبینی، اما عشق همه چیز را در بر میگیرد و با آن زندگی را سپری میکند. عقل چه قدر زحمت کشیده و تلاش کرده است.
هوش مصنوعی: نه کسی به سوی خود خواهد آمد و نه کسی که از اصل وجود خود سرمست عشق شده باشد، هوشیار خواهد شد.
هوش مصنوعی: بلبل باغ عشق است و از سر مستی گاهی بر درخت سرو ناله زورآور میزند و گاهی بر گلها فریاد میکشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دهان غنچهاش با صد زبان اما خموشیده
ز پستان عنایت در طفولیت ندوشیده
صفیآسا هزار عاشق به یک گندم فروشیده
لب لعلش ز جام دلنوازی می ننوشیده
به تحصیل علوم آشنایی او نکوشیده
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.