من نه آنم که دل آزرده ز بیداد شوم
هر ستم را کرمی بینم و دلشاد شوم
تا توانی بخرابی من ای عشق بکوش
من نه آنم که از این پس دگر آباد شوم
از عتابی که بیادش دهدم خوشتر چیست
ستم آنست که یکباره من از یاد شوم
اگرش جانب گلزار گذاری بفتد
سر کنم نغمه و تا خانه ی صیاد شوم
آبروی دو جهان جویم و از آتش عشق
خاک سازم تن و در راه تو بر باد شوم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به بیان احساسات خود نسبت به عشق و سختی‌های آن می‌پردازد. او تأکید می‌کند که در برابر ظلم و ناملایمات آسیب‌پذیر نیست و حتی در سختی‌ها به شادی می‌رسد. عشق را به عنوان نیرویی ویرانگر می‌شناسد که او را به تلاش برای حفظ خود تشویق می‌کند. همچنین، او جاه‌طلبی را در جستجوی آبرو و مقام در دو جهان می‌بیند و می‌گوید که برای عشق آماده است تا جان خود را فدای آن کند. احساس دل‌مشغولی و ایستادگی در برابر چالش‌ها از مضامین اصلی این ابیات است.
هوش مصنوعی: من آدمی نیستم که به خاطر ظلم و ستم دلخور شوم؛ هر بار که با ظلم مواجه می‌شوم، آن را فقط به عنوان یک مسأله کوچک می‌بینم و همچنان خوشحال و شاداب می‌مانم.
هوش مصنوعی: تا جایی که بتوانی، برای ویران کردن من تلاش کن ای عشق؛ من دیگر آن کسی نیستم که از این پس بتوانم بازسازی شوم.
هوش مصنوعی: هیچ چیز برایم دلپذیرتر از این نیست که اگر کسی به من خرده‌گیری کند، بلکه آن ظلم واقعی این است که به یکباره از ذهن و یاد او محو شوم.
هوش مصنوعی: اگر به گلزار بروم، سرودی می‌زنم و تا خانه‌ی صیاد پیش می‌روم.
هوش مصنوعی: من به دنبال آبرویی هستم که در تمام جهان شناخته شود و از شدت عشق، جسمم را به خاک تبدیل کنم و در این راه، جانم را فدای تو کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.