حکم جفا صحیح و امید وفا غلط

تعبیر تو درست ولی خواب ما غلط

ته کاسه سگ تو به ما کس نمی‌دهد

لاف گدا ز مکرمت پادشا غلط

یک فال خوب راست نشد بر زبان ما

شومی جغد ثابت و یمن هما غلط

در التماس ما سخن دوستان دروغ

در احتیاج ما مدد آشنا غلط

آخر از آن جمال فروغی دلیل ساز

دل کرده ره در آن سر زلف دوتا غلط

هرچند ما به غل و غش آییم در نظر

اما به خاصیت نکند کیمیا غلط

آنجا که حل و عقد به رد و قبول تست

حکم ستاره باطل و علم قضا غلط

تا سهو کار ما ز تو اصلاح می‌شود

خواهیم دیگری نکند غیر ما غلط

همت ز می فروش «نظیری » طلب که هست

اخبار خضر و چشمه آب بقا غلط