گنجور

 
ناصر بخارایی

مست عشقم پارسائی چون کنم

محو گشتم خود نمائی چون کنم

عاقلان گفتند برگرد از حبیب

عاشقم من بی‌وفائی چون کنم

عقل فرماید ز دلبر شو جدا

من ز جان خود جدائی چون کنم

وصل او دیدم، ندارم تاب هجر

سلطنت کردم، گدائی چون کنم

هست خُلق و حُسن او با هم غریب

با غریبان آشنائی چون کنم

مرغ جان را چون هوای عشق اوست

من بدین جان هوائی چون کنم

ناصرا هجران هم از حکم خداست

چارهٔ حکم خدائی چون کنم

 
 
 
امیرخسرو دهلوی

باز با درد جدایی چون کنم؟

باز با هجر آشنایی چون کنم؟

دل ز جان چون بر کنم روز وداع

ترک آن ترک ختایی چون کنم

عقل گوید «پارسایی پیشه کن »

[...]

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه