مدتی بود ما را با تو دلگشائی هاست

عرض حال نتوان کرد رسم کم زبانی هاست

می کشیده یی امشب با تو صد نشانی هاست

ترک چشم مخمورت مست ناتوانی هاست

تا تو در جهان باشی وصف غنچه گل چیست

پیش نکهت زلفت گفتگوی سنبل چیست

سوی ما نمی بینی باعث تأمل چیست

ای هلاک خویت من این همه تغافل چیست

اشک حسرت از چشم همچو جویبار آید

غم بغل کشا چون موج بر سر کنار آید

به که یی گل رویت مرگم آشکار آید

دورم از وصال تو زندگی چه کار آید

همچو صورت دیوار گشته ایم حیرانت

یک نظر نمی سازی جانب اسیرانت

خانه کرده در دلها غنچه های پیکانت

سینه ها مشبک شد از خدنگ مژگانت

با چنین قد و رخسار شمع انجمن باشی

سجده می توان کردن گر به یک سخن باشی

چند با لب خندان رونق چمن باشی

ای خوش آنکه همچون گل در کنار من باشی

شیشه و قدح در دست بر دعای خم افتم

سر برهنه چون ساغر پیش لای خم افتم

گر به جستجوی می در قفای غم افتم

گر سبو زنم بر سنگ گه به پای خم افتم

سوی کوچه معشوق سیدا دویدن چیست

داغ تازه گل کردست ناله بر کشیدن چیست

چون سپند گرم از جا هر نفس پریدن چیست

زخم کارئی خوردی صایبا طپیدن چیست